Νεόπτωχοι – η πτώση της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Οικονομολόγος, Καθηγήτρια ΜΒΑ

Σε συνέχεια των άρθρων μου για την φτώχεια στην Ελλάδα και τη διαχρονική της εξέλιξη, θα αναφερθώ στο φαινόμενο των νεόπτωχων και την πτώση της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα.

Γενικότερα, ο κοινωνιολογικός ορισμός της μεσαίας τάξης εμπερικλείει όλα τα μη χειρωνακτικά επαγγέλματα όπως είναι οι υπάλληλοι , οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικροί επιχειρηματίες. Ωστόσο, την αίσθηση του ανήκειν στη μεσαία τάξη την έχουν πολύ μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού από αυτά που ήδη ανήκουν σε αυτή.

Στη  μεσαία τάξη στην Ελλάδα, σήμερα, ανήκουν αυτοί που έχουν εισόδημα 629 ως 2.096 ευρώ μεικτά μηνιαίως  (Καψύλης 2016). Με βάση τα στοιχεία του ILO το 69% των ελληνικών νοικοκυριών κατατάσσεται στη μεσαία τάξη (Καψύλης, 2016).

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η μεσαία τάξη στην Ελλάδα δεν αποτέλεσε  ποτέ  συνέχεια της αστικής τάξης του παρελθόντος και ότι χωρίζονταν σε δύο διακριτά κομμάτια (Lawyalty 2014)  το κατώτερο και το ανώτερο. Το κατώτερο εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα, είχε εισόδημα μέχρι 15.000 Ευρώ, ένα σπίτι στην πόλη και το πολύ ένα εξοχικό στο χωριό, οι καταθέσεις ανέρχονταν σε μερικές δεκάδες χιλιάδες, συντηρούσε ένα πολυτελή τρόπο ζωής και ταξίδια με δανεισμό και είχε ένα αυτοκίνητο.

Το ανώτερο κομμάτι της ελληνικής μεσαίας τάξης χαρακτηρίζονταν από την εργασία ή τη συνεργασία με το δημόσιο, την πρόσβαση σε θέσεις εργασίας εκεί, την οικογενειακή παράδοση με το δημόσιο, τις υψηλές καταθέσεις (άνω των 200.000 Ευρώ), την κατοχή τουλάχιστον δύο αστικών κατοικιών και αντίστοιχων εξοχικών, τη συντήρηση ενός πολυτελούς τρόπου ζωής χωρίς δανεισμό και την κατοχή δύο αυτοκινήτων. Σίγουρα, οι παραπάνω διαχωρισμοί χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.

Η κρίση έπληξε όμως ένα σημαντικό τμήμα της μεσαίας τάξης και κάποια από τα μέλη της έγιναν νεόπτωχοι. Οι νεόπτωχοι ανήκουν εκπαιδευτικά και οικογενειακά στη μεσαία τάξη αλλά το εισόδημά τους είτε είναι πολύ χαμηλό είτε είναι άνεργοι. Το διαφορετικό υπόβαθρο τους κάνει να βιώνουν τη φτώχεια με διαφορετικό τρόπο εάν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μελέτες στο συγκεκριμένο θέμα.

Η εξάντληση της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα έχει πολλά κοινά σημεία με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Με την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τη δεκαετία του 2000, άρχισε να αυξάνεται ο βαθμός ανεργίας κάτι που χειροτέρεψε από το 2010 και μετά με την εφαρμογή των μνημονίων στην Ελλάδα. Η ύφεση και η ανεργία εξαθλίωσαν με βίαιο τρόπο ένα μεγάλο τμήμα της μεσαίας τάξης. Αυτοί που επλήγησαν περισσότερο ήταν οι μισθωτοί στη συνέχεια οι νέοι στην αγορά εργασίας, τα άτομα χαμηλών προσόντων και οι συνταξιούχοι. Όλοι παρατήρησαν σημαντικές αλλαγές στην καθημερινότητά τους. Τα οικογενειακά έξοδα περικόπτονται και οι άνθρωποι πλέον αναζητούν προϊόντα που βρίσκονται σε προσφορές. Η κατανάλωση στα τρόφιμα περιορίστηκε στα βασικά και άρχισαν οι καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των φόρων.

Η φτώχεια οδηγεί σε βίαιη αλλαγή της καθημερινότητας και του κοινωνικού περιβάλλοντος -  «δεν είναι η Ελλάδα που ξέραμε». Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για οριστική φτώχεια και επικρατεί ο φόβος ότι το μέλλον θα είναι χειρότερο τόσο για τους ίδιους όσο και για τα παιδιά τους.

Η οργάνωση των κοινωνικών παντοπωλείων κτλ. δεν κατάργησε την έννοια του χρήματος και η ανταλλαγή προϊόντων χωρίς την παρέμβαση χρήματος δεν υπήρξε εκτεταμένη. Η χάρη που μπορεί να ζητήσει κάποιος από κάποιον άλλο συνδέεται πλέον περισσότερο με την παροχή δανεικών αντί της παροχής συστάσεων.

Η αλλαγή στην Ελλάδα υπήρξε  γρήγορη και ακόμα οι άνθρωποι δεν έχουν συνέρθει από το σοκ και δεν έχουν αναπτύξει στρατηγικές επιβίωσης που θα τους συγκρατήσουν από τη βίαιη αυτή κοινωνική κάθοδο.

Στην Ελλάδα δεν έχουν δημιουργηθεί φαβέλλες (προς το παρόν), η φτώχεια είναι διασκορπισμένη σε όλες τις περιοχές. Οι μαζικοί πλειστηριασμοί δεν έχουν ξεκινήσει αλλά αυτοί που διατηρούν ακόμα την κατοικία τους δεν προχωρούν σε ανακαινίσεις ή βελτιώσεις.

Το μεγάλο ποσοστό ανεργίας  (24,4% τον Ιανουάριο 2016, ανεργία που ξεπέρασε και εκείνη της Αργεντινής την περίοδο της κρίσης που ήταν 21,5%) δημιούργησε πολλαπλές επιπτώσεις π.χ. μικρά στεγνοκαθαριστήρια, καταστήματα ένδυσης και υπόδησης σταμάτησαν τη λειτουργία τους.

Η κατάργηση πολλών παροχών από το κράτος και η σταδιακή αύξηση των υπηρεσιών υγείας επιδείνωσαν την κατάσταση των ανθρώπων  που βρέθηκαν στην ανεργία. Τα κρατικά νοσοκομεία έχουν πλέον μεγάλες ελλείψεις σε φάρμακα και επιδέσμους, τα σχολεία έχουν έλλειψη δασκάλων και η εγκληματικότητα αυξάνεται διαρκώς.

Το ελληνικό κράτος δεν έχει εφαρμόσει πολιτικές για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της φτώχειας που έχει πλήξει ιδιαίτερα τα μεγάλα αστικά κέντρα. Η δομική ανεργία αναμένεται να παραμείνει και η  κατάσταση θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη για τα τμήματα του πληθυσμού που δεν έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες γιατί οι χαμηλών δεξιοτήτων θέσεις εργασίας θα καλυφθούν από την καλύτερα εκπαιδευμένη μεσαία  τάξη. 

Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο αφενός να γίνουν οι απαραίτητες έρευνες για τη μελέτη του φαινομένου αφετέρου να ληφθούν οι απαραίτητες ενέργειες για την αντιμετώπισή του εάν και η πολιτική συνέχισης των μνημονίων δεν προοιωνίζει κάτι θετικό για το μέλλον.

  

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Καψύλης, Α. 2016, Η ευρωπαϊκή μεσαία τάξη φθίνει. Διαθέσιμο από τον Παγκόσμιο Ιστό: <http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=782074>, Πρόσβαση [7 Μαΐου 2016]

Lawyalty 2014, Η ανύπαρκτη μεσαία τάξη και άλλοι πολιτικοί μύθοι. Διαθέσιμο από τον Παγκόσμιο Ιστό: https://lawyalty.wordpress.com/2014/01/20/h-%CE%B1%CE%BD%CF%8D%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84/ Πρόσβαση [6 Μαΐου 2016]

Σάρα – αλληλέγγυα της ΜΚΟ Drapet i Haven

Σπάνια ακούμε την γνώμη των απλών εθελοντών/αλληλέγγυων των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας.

Η Σάρα είναι μία εθελόντρια από την Βρετανία που προσφέρει εθελοντική εργασία για τους πρόσφυγες στον Πειραιά μέσω της νορβηγικής Drapet i Haven (σταγόνα στον ωκεανό).

Ήταν προσκεκλημένη της Φωτεινής Μαστρογιάννη στην εκπομπή Take the money & run, το Μ. Σάββατο στις 30/4/2016.

Απόφοιτη φιλοσοφίας η Σάρα ήρθε στην Ελλάδα έχοντας κάνει την πρώτη της προσπάθεια προσφοράς εθελοντικής εργασίας στο Εξετερ σε μία Βρετανική ΜΚΟ η οποία δεν την δέχτηκε γιατί είχε ήδη πολλούς εθελοντές. 

Αισθανόταν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να κάνει κάτι για το θέμα γιατί η Βρετανική κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για τους πρόσφυγες. Η Βρετανία δέχτηκε  20.000 πρόσφυγες από την Συρία τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αριθμός που είναι ιδιαίτερα μικρός.

Στον Πειραιά μοιράζει τρόφιμα, ρούχα κτλ. Ήρθε στην Ελλάδα λόγω του μεγάλου αριθμού μεταναστών αλλά και γιατί οι μεγάλες ΜΚΟ δεν φαίνονταν διατεθειμένες να βοηθήσουν. Έτσι πλησίασε τη νορβηγική ΜΚΟ Drapet I Haven  που δραστηριοποιείται στον Πειραιά και στα νησιά. Από τα νησιά αποσύρθηκε γιατί μειώθηκε ο αριθμός των μεταναστών που καταφθάνουν στην Ελλάδα.

Σε σχετική ερώτηση για το εάν πληρώνεται από την ΜΚΟ απάντησε ότι δεν πληρώνεται αλλά όλοι οι εθελοντές πληρώνουν για το ταξίδι και τη διαμονή τους και ότι οι περισσότεροι εθελοντές μαζεύουν χρήματα από την οικογένεια και τους φίλους τους για να χρηματοδοτήσουν την προσπάθειά τους.

Στους πρόσφυγες στον Πειραιά δώρισε 200 Ευρώ για τα άτομα που είναι ευάλωτα όπως ανάπηροι, οικογένειες με μωρά κτλ. Όταν ήρθε μία Ελληνίδα φρόντιζε γι’αυτά τα άτομα. Τα χρήματα που συλλέχθηκαν από τους εθελοντές χρησιμοποιήθηκαν για την ενοικίαση κοντινών διαμερισμάτων και ότι η ίδια με τα χρήματα που της περίσσεψαν αποφάσισε να αγοράσει γυναικεία εσώρουχα γιατί είχε ακούσει ότι πολλές γυναίκες πρόσφυγες δεν είχαν εσώρουχα ή είχαν μόνο ένα με δύο ζευγάρια.

Πιστεύει ότι σίγουρα η λύση δεν είναι η φιλανθρωπία και ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν τους πολέμους. Θεωρεί ότι εάν δεν υπήρχαν οι ΜΚΟ οι πρόσφυγες θα υπέφεραν περισσότερο.

Δεν γνωρίζει πολλά για την ΜΚΟ Drapet I Haven για τη οποία προσφέρει εθελοντική εργασία αλλά γνωρίζει ότι δημιουργήθηκε με σκοπό την αντιμετώπιση του προσφυγικού. Διευκρίνισε ότι στην εκπομπή Take the money & run μιλά ως άτομο και όχι ως εκπρόσωπος της συγκεκριμένης οργάνωσης.

Στην ερώτηση σχετικά με το ποιο νομίζει ότι θα είναι το μέλλον στων προσφύγων και εάν αυτοί θα παραμείνουν στην Ελλάδα απάντησε ότι δεν γνωρίζει ποιο θα είναι το μέλλον τους. Ξεκίνησε από την προβλήτα Ε2 στον Πειραιά όπου υπήρχαν τρία στρατόπεδα προσφύγων. Η Ε2 έκλεισε και οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν με λεωφορεία στον Σκαραμαγκά καθώς και στην προβλήτα Ε1 και Ε1,5.

Μιλώντας με πρόσφυγες που είναι στον Σκαραμαγκά δήλωσε ότι αυτοί αισθάνονται απογοητευμένοι γιατί αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση δεν θα είναι προσωρινή αλλά μόνιμη.

Οι πρόσφυγες εκεί ζουν σε κοντέινερ των 8 ατόμων και το διάστημα που ήταν εκεί έβλεπε να καταφθάνουν συνεχώς κοντέινερ για να προσφέρουν στέγη σε έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων.

Δεν ξέρει εάν αυτοί θα φύγουν από την Ελλάδα γιατί δεν βλέπει να γίνονται κάποιες κινήσεις από την Ευρώπη για να μοιραστούν οι πρόσφυγες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Θεωρεί ότι η Ελλάδα επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος λόγω της γεωγραφικής της θέσης αλλά και λόγω του ότι είναι η πρώτη χώρα μέλος της ΕΕ που είναι χώρα υποδοχής.

Η ίδια δηλώνει ότι κατά την παραμονή της στον Πειραιά αντιμετώπισε κάποια εχθρότητα από την αστυνομία, τους οδηγούς φορτηγών που φωνάζουν στους αλληλέγγυους αλλά και κάποιες ομάδες αναρχικών.

Οι πρόσφυγες με τους οποίους έχει μιλήσει θέλουν να πάνε κυρίως στη Γερμανία για να βρεθούν με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους αλλά και γιατί θεωρούν ότι θα βρουν πιο εύκολα δουλειά εκεί. Δεν ξέρει ποια είναι η επίσημη γραμμή της Γερμανίας για το προσφυγικό αλλά θεωρεί ότι ο βασικός λόγος που η Γερμανία έχει δεχτεί κάποιους πρόσφυγες είναι για να αναπληρώσει το εργατικό δυναμικό της.

Σε ερώτηση εάν οι πρόσφυγες είναι εύποροι δήλωσε ότι δεν το γνωρίζει, έχουν όμως χρήματα για να αγοράσουν τρόφιμα πέραν των τριών μερίδων ημερησίως που τους χορηγούνται οι οποίες όμως δεν είναι διατροφικά επαρκείς. Κάποιοι από αυτούς έχουν κινητά αλλά σίγουρα δεν θα μπορούσε κάποιος να τους θεωρήσει πλούσιους με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Έχει ακούσει ιστορίες για άτομα τα οποία έχουν ξοδέψει τη μισή τους περιουσία για να έρθουν στην Ελλάδα. Εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι θα ζήσουν χωρίς δουλειά για τα επόμενα χρόνια, τα χρήματα που τους έχουν απομείνει δεν θα επαρκέσουν.

Η πλειοψηφία των προσφύγων είναι από την Συρία και το Αφγανιστάν. Το Αφγανιστάν δεν είναι σε εμπόλεμη κατάσταση αλλά οι Αφγανοί λένε ότι  η χώρα τους ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση για δεκατρία χρόνια γι’αυτό και η ίδια θεωρεί ότι πρέπει να αποκαλούνται πρόσφυγες και όχι μετανάστες.

Οι περισσότεροι Αφγανοί που βρίσκονται στην Ελλάδα της είπαν ότι φοβούνται ότι θα τους κυνηγήσουν οι Ταλιμπάν γιατί κάποιος που εργαζόταν ως διερμηνέας για τους Αμερικάνους θεωρείται αυτόματα εχθρός των Ταλιμπάν.

Οι διαμάχες που γίνονται στην Ελλάδα μεταξύ Σύριων και Αφγανών σχετίζονται με την πολιτική κατάσταση γιατί οι Αφγανοί αισθάνονται ότι οι Σύριοι λαμβάνουν καλύτερη μεταχείριση χωρίς να αποκλείονται ωστόσο οι θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των δύο λαών.

Η άποψη που επικρατεί ότι η πλειοψηφία είναι νεαροί άντρες που ταξιδεύουν στην Ευρώπη δεν ευσταθεί. Όπως δεν ευσταθεί και η άποψη ότι θα μπορούσαν να μείνουν στην χώρα τους και να πολεμήσουν γιατί θεωρεί ότι όταν κάποιος έχει οικογένεια τότε είναι φυσιολογικό να θέλει να φύγει από μία χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση και όχι να μείνει εκεί και να πολεμήσει.

Στην ερώτηση εάν έχει δεχθεί παρενόχληση από τους πρόσφυγες λόγω του ότι είναι γυναίκα απάντησε ότι δεν παρενοχλήθηκε ποτέ από κανέναν. Σε μία δε εκδήλωση που έγινε όπου συμμετείχαν κυρίως άντρες, την εκδήλωση καθοδηγούσε μία γυναίκα που μάλλον ήταν Σύρια.

Στην Βρετανία τα μέσα και οι πολιτικοί δείχνουν εχθρότητα για τους πρόσφυγες αλλά υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι αφού η χώρα έχει χρήματα μπορεί να τα μοιραστεί. Ωστόσο, εάν έπρεπε να ζυγίσει την κοινή γνώμη θα έλεγε ότι μάλλον η πλειοψηφία διάκειται αρνητικά.

Η Σάρα ρωτήθηκε για το εάν γνωρίζει το δράμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και τις αυτοκτονίες των Ελλήνων. Απάντησε ότι δεν γνωρίζει για τον αριθμό των αυτοκτονιών ούτε για τον αριθμό των ατόμων που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.

Οι ΜΚΟ υποστηρίζει ότι στα νησιά βοηθούσαν και τους πρόσφυγες και τους Έλληνες αλλά συμφωνεί στο ότι η βοήθεια προς τους Έλληνες έπρεπε να ήταν μεγαλύτερη.

Για την έλλειψη αντίδρασης και συμπαράστασης των υπόλοιπων ευρωπαϊκών λαών στους Έλληνες υποστηρίζει ότι πρώτα θα έπρεπε να κατηγορηθούν οι κυβερνήσεις. Γνωρίζοντας το τι πιστεύουν οι φίλοι της στην Βρετανία ξέρει ότι δεν αγνοούν το πρόβλημα που ζουν οι Έλληνες και ότι ξέρουν πόσο υποφέρουν. Δεν ξέρει όμως τι μπορεί να γίνει πέραν της προσφοράς δωρεών και του τουρισμού αλληλεγγύης τα οποία μεν μπορούν να φέρουν κάποια χρήματα στην Ελλάδα αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα.

Στην ερώτηση γιατί οι ΜΚΟ δεν συνεισφέρουν στο να μείνουν οι άνθρωποι στην πατρίδα τους και όχι στο να πηγαίνουν ως πρόσφυγες σε άλλα μέρη απάντησε ότι οι μικρές ΜΚΟ δεν έχουν πολλές δυνατότητες και κάνουν ότι μπορούν για να βοηθήσουν την κατάσταση, σίγουρα όμως δεν καταπολεμάται το κακό στη ρίζα του.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που θέλει μικρότερο κράτος και ανάληψη των κρατικών υπηρεσιών από τις ΜΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, ασκείται και στη Βρετανία όπου ο αριθμός των «τραπεζών» τροφίμων διαρκώς αυξάνεται λόγω της μείωσης του κράτους και της συρρίκνωσης των εισοδημάτων των ανθρώπων. Ως εκ τούτου προκύπτει η ανάγκη, οι άνθρωποι να προσφεύγουν σε «τράπεζες» τροφίμων γιατί το επίπεδο πείνας του πληθυσμού αυξάνεται.

Είναι δύσκολο, δήλωσε, να απαντήσει κάποιος εάν η δράση των ΜΚΟ ενθαρρύνει το κράτος να εγκαταλείψει περισσότερες υπηρεσίες από αυτές που παρέχει ειδικότερα στους πρόσφυγες που το επίπεδο βοήθειας που παρέχεται είναι χαμηλό. Είναι σημαντικό όχι μόνο να δίνεται τροφή αλλά και ψυχολογική υποστήριξη κάτι που οι κυβερνήσεις δεν υποχρεούνται να κάνουν.

Στην ερώτηση από πού χρηματοδοτείται η ΜΚΟ Drapet I Haven δήλωσε από δωρεές αλλά δεν είναι σίγουρη στο εάν λαμβάνει κάποιες επιδοτήσεις από τη νορβηγική κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση των Συντηρητικών στη Βρετανία αρνείται να πάρει πρόσφυγες που προέρχονται από την Ελλάδα ή την Τουρκία γιατί θεωρεί ότι θα αποτελέσουν πόλο έλξης για τους άλλους. Η ίδια όμως πιστεύει ότι οι πρόσφυγες φοβούνται να διασχίσουν τη θάλασσα και το κάνουν όταν είναι τελείως απελπισμένοι γι’αυτό και δεν πιστεύει ότι θα αποτελέσουν πόλο προσέλκυσης περισσοτέρων.

Οι πρόσφυγες ήλπιζαν ότι θα έβρισκαν μία καλύτερη ζωή στην Ευρώπη αλλά τώρα αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα που είναι τα μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτό είναι σίγουρα κάτι που δεν περίμεναν.

Για να αποφευχθεί το πρόβλημα των πιθανών κοινωνικών συγκρούσεων μεταξύ Ελλήνων και προσφύγων θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να αποφασίσει να παρέχει την κατάλληλη στέγη στους πρόσφυγες και όχι να τους έχει σε στρατόπεδα.

Στην παρατήρηση ότι ο σκοπός της ΕΕ είναι η δημιουργία αυτόνομων οικονομικών ζωνών στην Ελλάδα όπου οι μετανάστες θα χρησιμοποιηθούν ως φτηνό εργατικό προσωπικό για τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές απάντησε ότι ούτε αυτό το έχουν καταφέρει γιατί αντί της χαμηλόμισθης εργασίας αυτό που έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής είναι να τους έχουν κλείσει σε στρατόπεδα.

Εάν όμως η ΕΕ θέλει να τους χρησιμοποιήσει ως χαμηλόμισθο προσωπικό τότε θα πρέπει να αλλάξει τον νόμο περί ασύλου γιατί στη Βρετανία ακόμα και όταν έχουν αιτηθεί για άσυλο δεν μπορούν να δουλέψουν καθόλου τον πρώτο χρόνο παρά μόνο λαμβάνουν χρήματα από την Πρόνοια που ανέρχονται σε περίπου 5 λίρες την ημέρα, ποσό που δεν επαρκεί για να αγοράσει κάποιος τρόφιμα. Του παρέχεται για τον έναν χρόνο στέγη και αυτό το μικρό ποσό. Εάν η αίτηση τους για άσυλο ευοδωθεί τότε θα μπορούν να εργασθούν διαφορετικά θα πρέπει να απελαθούν. Ωστόσο οι απελάσεις δεν γίνονται στο βαθμό που η Βρετανική κυβέρνηση θα ήθελε γι’αυτό και πολλοί άνθρωποι εξαφανίζονται ή παραμένουν στη χώρα.

Στην ερώτηση για το εάν η αθρόα εισροή μεταναστών θα μειώσει τους εργατικούς μισθούς προς τα κάτω απάντησε ότι αυτό μπορεί να επιλυθεί με μέσα όπως η επιβολή κατώτερου μισθού όπως έκανε πρόσφατα η Βρετανία. Θεωρεί ότι η Βρετανική κυβέρνηση δεν θέλει μείωση των εργατικών μισθών γιατί είναι κατά των μεταναστών. Ο νέος νόμος περί μετανάστευσης αναφέρει ότι οι άνθρωποι που έρχονται στη Βρετανία εκτός ΕΕ και κερδίζουν από εργασία λιγότερα από 35.000 λίρες θα πρέπει να φύγουν μετά από πέντε χρόνια. Κάτι τέτοιο θα προκαλέσει έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού γιατί δεν έχουν αρκετές νοσοκόμες.

Μια λύση ενάντια στη μείωση των μισθών θα ήταν οι μετανάστες να αρνούνταν να εργασθούν με χαμηλούς μισθούς κάτι όμως που δεν πρόκειται να γίνει.

Επανερχόμενη στο θέμα των προσφύγων στον Πειραιά και των προβλημάτων υγείας που θα δημιουργηθούν θεωρεί ότι προβλήματα υγείας είναι πολύ πιθανόν να προκύψουν λόγω του ότι δεν υπάρχουν αρκετά ντους ούτε τουαλέτες αλλά ούτε και αρκετοί γιατροί.

Για να αποφευχθεί η μετάδοση ασθενειών θεωρεί ότι οι 3.500 που έχουν απομείνει στον Πειραιά θα πρέπει να μεταφερθούν στον Σκαραμαγκά όπου υπάρχουν ντους ανά οκτώ άτομα και σωστές τουαλέτες.  Στον Σκαραμαγκά θα πρέπει να δημιουργηθούν και σχολεία γιατί τα παιδιά των προσφύγων δεν μαθαίνουν τίποτα.

Υπάρχει όμως και περιβαλλοντικό ζήτημα γιατί οι τρεις ημερήσιες μερίδες τροφής που δίνονται σε πρόσφυγες είναι όλες σε πλαστικά σκεύη δημιουργώντας έτσι μεγάλο αριθμό πλαστικών απορριμμάτων.

Κλείνοντας η Σάρα δήλωσε ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να φοβούνται τους πρόσφυγες αλλά από τη στιγμή που είναι στην Ευρώπη θα πρέπει να ενσωματωθούν στην κοινωνία.

Την συνέντευξη μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ο φθόνος ως εθνικό χαρακτηριστικό

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Ο φθόνος, ως ελληνικό χαρακτηριστικό που εμποδίζει την αλληλεγγύη και την συλλογικότητα, έχει αναφερθεί πολλές φορές από διάφορους διανοούμενους.

Ο φθόνος έχει αναλυθεί από ψυχολόγους αλλά και από ιστορικούς. Το ερώτημα όμως είναι εάν πρόκειται για  αποκλειστικά ελληνικό χαρακτηριστικό;

Σύμφωνα  με τον ψυχοθεραπευτή Μιχάλη Πατεράκη, ο φθόνος αναπτύσσεται, ήδη από την βρεφική ηλικία, στη σχέση του βρέφους με τη μητέρα. Όταν η μητέρα «παίρνει» αντί να δίνει στο βρέφος τότε αναπτύσσεται από αυτό το συναίσθημα του φθόνου.

Ο κος  Πατεράκης ανατρέπει με έντονο τρόπο την κρατούσα αντίληψη που υποστηρίζει ότι οι μητέρες στην Ελλάδα είναι πολύ καλές, γιατί θεωρεί ότι φροντίζουν πρώτα να ικανοποιούν τις δικές τους ανάγκες αντί των παιδιών τους και τονίζει ότι η ελληνική οικογένεια είναι η χειρότερη στην ευρωπαϊκή κλίμακα και μία από τις χειρότερες παγκοσμίως. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι μόνο το 10-20% των γάμων είναι σχετικά καλοί ενώ το 80-90% είναι προβληματικοί αλλά αρκετοί και κακοποιητικοί τόσο για το ζευγάρι όσο και για τα παιδιά. 

Υποστηρίζει επίσης  ότι η ελληνική κοινωνία είναι κατά βάση μία κοινωνία φθόνου γιατί οι μητέρες «εκμεταλλεύτηκαν» τους άλλους. Δημιουργείται έτσι ένα περιβάλλον στέρησης και καταπίεσης το οποίο επιδεινώνεται από γεγονότα όπως ο γάμος με έναν σύζυγο που δεν θέλει η γυναίκα και στη συνέχεια για να αναπληρώσει το κενό τα «φτιάχνει» με τον γιο ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι η μητέρα του θέλει να καλύψει τις δικές της ανάγκες και όχι τις δικές του. Στην περίπτωση που η μητέρα έχει κόρες τις πιέζει να παντρευτούν με κάποιον που δεν θέλει προκειμένου να εκδικηθούν τους δικούς τους γονείς κοκ. Επιπρόσθετα πάρα πολλά από τα προβλήματα κρύβονται κάτω από το χαλί.

Ο φθόνος όμως έχει συζητηθεί και σε άλλες κοινωνίες εκτός της ελληνικής όπως είναι η γερμανική.

Στο πολυσυζητημένο βιβλίο του  “Why the Germans? Why the Jews?: Envy, Race Hatred, and the Prehistory of the Holocaust,” o Götz Aly αναφέρει τον  Julius Fröbel, έναν αντιπρόσωπο της Εθνοσυνέλευσης του 1848 στην Φρανκφούρτη, μία εθνοσυνέλευση που δεν επέτυχε τον σκοπό της που ήταν η δημιουργία ενός Γερμανικού κράτους έθνους. « Ο Γερμανός πάντα προσπαθεί να δείξει πόσο Γερμανός είναι. Το γερμανικό πνεύμα στέκεται πάντα μπροστά από έναν καθρέπτη αυτοθαυμαζόμενο αλλά ακόμα και εάν έχει κοιταχτεί πολλές φορές, η μυστική αμφιβολία για  την ύπαρξή του παραμένει». Ο Aly βασιζόμενος στα λόγια του Julius Fröbel, προσπάθησε να στηρίξει την άποψή του ότι το αίσθημα κατωτερότητας είναι ένα γερμανικό χαρακτηριστικό και ότι η ανασφάλεια που αισθάνονται αποτελεί πηγή φθόνου. Ο φθόνος, κατά τον Aly, είναι αυτός που τους οδήγησε να προκαλέσουν το Ολοκαύτωμα.

O Petteri Pietikainen (2007) αναφέρθηκε στον εθνικό φθόνο ως χαρακτηριστικό των Σουηδών και ως αιτία αυτού το προτεσταντικό δόγμα και των ενοχών και τύψεων που είχαν οι Σουηδοί όσον αφορά την σχέση τους με το Θεό και της δικής τους ηθικής αγνότητας. Ως αποτέλεσμα αυτής της αμφιβολίας, ανέπτυξαν σύνδρομο κατωτερότητας.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο φθόνος ως εθνικό χαρακτηριστικό δεν αποτελεί αποκλειστικότητα των Ελλήνων. Εάν θέλαμε να τολμήσουμε μία ερμηνεία εξήγησης αυτού, πέραν της δυσλειτουργικότητας της ελληνικής οικογένειας που έθιξε ο κος Πατεράκης, θα προσθέταμε και ιστορικούς λόγους. 

Οι νεοέλληνες πάντα αισθάνονταν υπερήφανοι για τους προγόνους τους αλλά και πάντα αισθάνονταν ότι υπολείπονταν αυτών. Η μαζική επίθεση που έχουν δεχτεί κυρίως από τους Ευρωπαίους αλλά και τους επονομαζόμενους εθνομηδενιστές, όσον αφορά την άμεση σχέση με τους  προγόνους τους, έχει αφήσει τα κατάλοιπά της που είναι το έντονο αίσθημα κατωτερότητας έναντι των δυτικών. Οι Ευρωπαίοι, με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο τον Φαλμεράγιερ, αμφισβήτησαν την ελληνικότητα των νεοελλήνων κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα εάν λάβουμε υπόψη το μίσος των ευρωπαϊκών μέσων εναντίον των Ελλήνων με αφορμή την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας. Ακόμα και σε επίπεδο λαών και όχι κυβερνήσεων, ελάχιστες είναι οι κινήσεις υποστήριξης των φτωχών Ελλήνων από τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Πέραν αυτού, οι δυτικοί αμφισβητούν επίσης την ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους περιορίζοντας την ελληνική ιστορία στην αρχαία Ελλάδα παραβλέποντας σκοπίμως, τη βυζαντινή και νεότερη.

Όλα αυτά απετέλεσαν καίρια χτυπήματα στην εθνική αξιοπρέπεια η οποία όμως πάντα βάλλονταν λόγω της αποικιοκρατικής φύσης του νέου ελληνικού κράτους το οποίο βρίσκονταν πάντα υπό την «προστασία» ξένων δυνάμεων και οι οποίες ως κατακτητές δεν θα ήθελαν έναν λαό υπερήφανο αλλά δουλικό, υποταγμένο και κατά συνέπεια εύκολα χειραγωγήσιμο. Η έλλειψη αυτή της αξιοπρέπειας  και το αίσθημα κατωτερότητας ενδυναμώνεται από το πλήθος Ελλήνων που έχουν διαπαιδαγωγηθεί και σπουδάσει με τα δυτικά πρότυπα όπου διδάχτηκαν ότι κάθε δυτικό είναι ισοδύναμο με τον πολιτισμό ενώ κάθε ελληνικό ισοδυναμεί με οπισθοδρόμηση. Ως μοντέρνοι γενίτσαροι προσπαθούν να επιβάλλουν την δυτική νοοτροπία ως ανώτερη βασιζόμενοι στην άγνοιά τους για την ελληνική ιστορία και πολιτισμό.

Φυσικά τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχουν δυσλειτουργίες ή ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν ευθύνονται για τα δικά τους λάθη. Πόσα όμως από αυτά είναι πραγματικά και πόσα επιβαλλόμενα;

Η φυγή από την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το σύγχρονο ελληνικό έθνος μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την αυτογνωσία και από την βαθιά μελέτη της ελληνικής ιστορίας και πολιτικής. Κατ’αυτό τον τρόπο θα μειωθούν και τα αισθήματα κατωτερότητας, φθόνου και θυμού και θα συντελεστεί ένα ουσιαστικό βήμα προόδου και διάσωσης του ελληνικού πολιτισμού που αποτελεί χρέος όλων μας, τόσο απέναντι σε εμάς όσο και απέναντι στην ανθρωπότητα.

Βιβλιογραφία

Πατεράκης Μιχάλης, Φθόνος και ευγνωμοσύνη. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό: < http://www.psychotherapy.net.gr/505/>

Forbes, M.,2014, Germany’s inferiority complex and the Holocaust, Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό:<http://forward.com/culture/198652/germanys-inferiority-complex-and-the-holocaust/#ixzz46YcmgXUX>

 Pietikainen, P. 2007, Neurosis and Modernity: The Age of Nervousness in Sweden.Brill.

Μιχαήλ Στυλιανού – Μας οδηγούν σε εθνικό θάνατo

Ο κος Μιχαήλ Στυλιανού ήταν προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη στην εκπομπή Take the money & run στις 18/4/2016.

Δημοσιογράφος από το 1953 στην εφημερίδα Ελευθερία και κατόπιν στο BBC στο Λονδίνο από όπου παραιτήθηκε με τον απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου. Έμεινε ανταποκριτής της Ελευθερίας και κάλυψε όλο το Κυπριακό. Επέστρεψε στην Ελλάδα και έμεινε μέχρι το 1967 όπου και εκπατρίσθηκε στη Γαλλία. Εκεί κατέλαβε τη θέση του διευθυντή της ελληνικής εκπομπής της γαλλικής ραδιοφωνίας. Αυτό θεωρεί και το αποκορύφωμα της προσφοράς του. Μετά την πτώση της χούντας υπήρξε για επτά χρόνια Σύμβουλος Τύπου της ελληνικής πρεσβείας και αργότερα ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων και του Έθνους.  Επέστρεψε ως γενικός διευθυντής του ΑΠΕ και αποσύρθηκε το 1993. Έκτοτε είναι συνταξιούχος αλλά παραμένει μαχόμενος αγωνιστής της ενημέρωσης.

Σύμφωνα με τον κο Στυλιανού, η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα μίας εκφυλιστικής διεργασίας που κρατά δεκαετίες. Η διεργασία αυτή ξεκίνησε μετά τον εμφύλιο με την εποχή Καραμανλή. Ο εθνάρχης ήταν ένας έξυπνος πολιτικός χωρίς όμως κουλτούρα. Ήταν επιλογή του Παλατιού και των ξένων. Σε αντίθεση με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο που ήταν και αυτός δεξιός και ως ένα βαθμό ανόητος αλλά άτομο υψηλοτάτης παιδείας, ο Καραμανλής δεν είχε καμία αισθητική καλλιέργεια. Κατέστρεψε την αισθητική της Αθήνας μη γνωρίζοντας ότι η αισθητική είναι και παιδαγωγική. Κατέστρεψε την αισθητική σε όλα τα επίπεδα, την ιεραρχία των αξιών. Το χρήμα έγινε η θεότητα και έτσι αρχίζει η κατάρρευση. Οι διάδοχοί του ακολούθησαν αυτή την πορεία.

Η χούντα ήταν η απόλυτη καταστροφή του πολιτισμικού αγαθού της Ελλάδας. Υπήρξε ο θρίαμβος της χυδαιότητας. Την χαριστική βολή έριξε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας ευφυέστατος άνθρωπος αλλά κυνικός και στερημένος πατριωτισμού. Ήταν ένας ηδονολάτρης, εξουσιομανής και βασικά αδιάφορος. Τότε εισέρχεται ένας ακόμη εκφυλιστικός παράγοντας – η φιλοσοφία του «ωχ αδερφέ». Η φιλοσοφία αυτή καθιερώνεται στην αμφίεση, στη συμπεριφορά, στον τρόπο έκφρασης και στην εργασία. Το φιλότιμο ήταν στην εθνική μας παράδοση, η τιμή που πρέπει να ακολουθεί κάθε κίνηση του έλληνα, το όνομά του, αυτό που παρέδιδε στα παιδιά του. Αυτά εγκαταλείφθηκαν και κατόπιν εισέβαλλε η τηλεόραση, ο αμερικάνικος τρόπος ζωής, μια θεότητα ο Μαμωνάς, η κατανάλωση και ο ανταγωνισμός με τον γείτονα για την πρόσκτηση αγαθών.

Μπήκαμε στην ΕΕ και καταστράφηκε η βιομηχανίας μας. Θα μπορούσαμε να είχαμε το δικό μας αυτοκίνητο αλλά το σαμποτάρανε προς χάριν των εισαγωγέων.

Εάν δεν μπαίναμε στην ΕΕ θα ήμασταν αυτάρκεις και αγροτικά αλλά και βιομηχανικά. Θα εισάγαμε μόνο ορισμένες πρώτες ύλες ενώ θα εξάγαμε άλλες. Η Ελλάδα είναι μεγάλος εξαγωγέας αλουμινίου και διαθέτει ουράνιο και άλλα ορυκτά. Υπήρχαν τεράστιες δυνατότητες. 

Ο Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΕ για να μας ασφαλίσει από την Τουρκία και έτσι μπήκαμε και στο ΝΑΤΟ. Τα δύο αυτά όργανα όμως τείνουν να μας εξαφανίσουν ως έθνος. Το ΝΑΤΟ είναι ο δεσμοφύλακας της Ελλάδας, την διαθέτει κατά βούληση. Θέλει, φερ’ειπείν, τη μισή Κύπρο; Την δίνει στην Τουρκία.

Είμαστε ένα έθνος υπόδουλο αλλά και στις δύο αυτές δουλείες εισήλθαμε εθελοντές. Διακριθήκαμε στον πόλεμο της Κορέας και δεν είχαμε καμία υποστήριξη ούτε στο Κυπριακό ούτε στο Αιγαίο. Αντίθετα έχουμε αμφισβήτηση του εναερίου χώρου μας.

Είμαστε εδώ και πολλά χρόνια ένα έθνος μειωμένης κυριαρχίας, τώρα όμως είμαστε υπόδουλο έθνος, μία αποικία.

Η παιδεία μας έχει καταστραφεί. Η συνεχής κατολίσθηση προς τη λύση της ευκολίας, άρχισε στην παιδεία με τον αποκεφαλισμό του αλφαβήτου από τον Ράλλη διότι οι τόνοι και τα σημεία στίξης είναι εκτός από γλωσσικό βοήθημα και άσκηση πνευματικής πειθαρχίας. Όταν από μικρός αποκτήσεις κανόνες του σκέπτεσθαι, ξέρεις και να αξιολογείς.

Μεγάλο μέρος της πνευματικής μας ηγεσίας είναι αλωμένο, μισθοφόροι ΜΚΟ και διάφορων «ανθρωπιστικών» οργανώσεων του Τζωρτζ Σόρος και άλλων think tanks αυτού του είδους που περνάνε το μήνυμα του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης δηλαδή της μεταβολής των εθνών σε ένα χυλό που αναμειγνύει στο μίξερ της παγκοσμιοποίησης όλα τα έθνη και όλες τις θρησκείες. Από τον χυλό αυτό βγαίνει ένα ρομποτάκι που υπακούει στα συνθήματα της κατανάλωσης. Ετοιμάζουν τον κόσμο του 1984 του Οργουελ και του Θαυμαστού Καινούριου Κόσμου του Αλντους Χάξλεϋ. Στο κέντρο της παγκοσμιοποίησης είναι οι Ρόθτσιλντ. Τα κεφάλαια του Σόρος είναι Ρόθτσιλντ κεφάλαια. Κατασκευάζουν έναν κόσμο ρομπότ, καταναλωτικές μηχανές, χωρίς ιδεολογία, άψυχα όντα, τροφοδοτούμενα με ψευτοηδονές σε μια σκουπιδοδημοκρατία που ελέγχεται από έναν εγκέφαλο.

Η σημερινή εποχή είναι η κρισιμότερη στην ιστορία της ανθρωπότητας γιατί υπάρχει οξεία αντίδραση σε αυτή την επιχείρηση της παγκόσμιας αποβλάκωσης, της επαναφοράς της δουλείας σε μία ρομποτική έκδοσή της. Τα μέσα ενημέρωσης ελέγχονται από αυτό το σύστημα. Η διανόηση ελέγχεται από αυτό το σύστημα. Έπρεπε να φέρουν τον Φαμπρ για να ξεσηκωθούν οι καλλιτέχνες οι οποίοι, κατά τα άλλα, σιωπούν.

Κινδυνεύουμε με αφανισμό του ανθρωπιστικού πολιτισμού. Ότι έκτισε η αρχαία Ελλάδα με το εμβόλιο του χριστιανισμού, το Βυζάντιον, η Ρώμη ως νομικό σύστημα και κατόπιν η γαλλική επανάσταση πάνε να το εξαφανίσουν.

Βασικό όπλο είναι η διαστροφή της γλώσσας, οι λέξεις γίνονται τραβεστί. Ο ανθρωπισμός έγινε ένα όπλο βομβαρδισμού.Ο καλύτερος για τη μεταβολή φύλου στις λέξεις είναι ο Τσίπρας γιατί είναι αριστερός όπου το αριστερός είναι μία ευνουχισμένη λέξη που έπαψε να σημαίνει αντικαθεστωτικός και σημαίνει υπηρέτης της Μέρκελ, υπηρέτης της παγκοσμιοποίησης. Είναι η Αριστερά των υπονόμων.

Δυστυχώς μόνο μία φωτισμένη μειοψηφία έχει επίγνωση του που βρισκόμαστε και υπό ποίους και που μας οδηγούν. Ωστόσο, ο κος Στυλιανού δήλωσε, ότι δεν είναι βέβαιος εάν η μειοψηφία αυτή έχει αντιληφθεί που πραγματικά μας οδηγούν που δεν είναι άλλο από τον εθνικό θάνατο.

Ο εθνικός θάνατος είναι βαρύτερος από τον προσωπικό. Η αξία της πατρίδας δεν είναι ιδιαίτερα αντιληπτή στον μέσο πολίτη ειδικά όταν υφίσταται τη δυναστεία του καθεστώτος δηλαδή της κυβέρνησης.

Αντιλαμβάνεται κάποιος την αξία της πατρίδας μόνο όταν την στερηθεί. Ο Έλληνας δεν έχει αντιληφθεί ότι χάνει την πατρίδα του, ότι θα γίνει μία μειοψηφία δούλων. Ο π. Μεταλληνός είχε πει χαρακτηριστικά Finis Graeciae.

Όσον αφορά το μεταναστευτικό, η παρούσα, πνευματικά υπανάπτυκτη Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να αφομοιώνει πληθυσμούς. Η άγλωσση Ελλάδα, η απαίδευτη.

Στο παρελθόν, η επαφή με το ωραίο της φύσης διαπότιζε τους ανθρώπους, την παράδοση, την Εκκλησία, με αρχές συμπεριφοράς, φιλοσοφίας ζωής και αισθητικούς κανόνες. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν σοφία, είχαν δύναμη αφομοίωσης. Οι δε εκπαιδευμένοι Έλληνες είχαν μία υψηλότατη παιδεία η οποία διαχέετο στην πρώτη ευκαιρία.

Η εισβολή των μεταναστών θα επιφέρει επιδείνωση εκβαρβαρισμού. Το έθνος πεθαίνει, πεθαίνει βιολογικά με την υπογεννητικότητα, τη μετανάστευση, τις αυτοκτονίες και τους φυσικούς θανάτους.Είναι κρίμα που άθλιοι ηγέτες δεν βοήθησαν τον ελληνικό λαό να αναπτυχθεί πνευματικά.

Η έλλειψη ηγεσίας οφείλεται στο πρόβλημα της αδυναμίας ομαδικότητας που αποτελεί εθνική αναπηρία, χαρακτηριστικό ρωμέικο. Η αναπηρία των φωτισμένων και ικανών είναι ο βεντετισμός, το υπερτροφικό Εγώ, η ανυπαρξία κουλτούρας ομαδικής δουλειάς χωρίς την οποία δεν επιτυγχάνεται τίποτα.

Ο άνθρωπος πρέπει να πειθαρχεί το Εγώ του προκειμένου να απελευθερωθεί η πατρίδα. Οι εθνικές, λοιπόν, παθογένειες καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη τη δημιουργία ενός απαραίτητου πυρήνα, ενός τραστ εγκεφάλων.

Κλείνοντας, ο κος Στυλιανού, δήλωσε ότι ελπίζει ότι η εξέγερση στην ατλαντική Δύση και στις ΗΠΑ που προέρχεται από κινήματα όπως η «δημοκρατική άνοιξη», το κίνημα Nuit debout στη Γαλλία όπου χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στις πλατείες κάθε βράδυ και συζητούν εναντίον της ΕΕ, κόμματα όπως του Φάρατζ και της Μαρίν Λεπέν που έχουν στιγματισθεί στην χώρα μας ως φασιστικά, όλα αυτά πιθανόν να αποτελέσουν σωτηρία και για την Ελλάδα. Κατά τη γνώμη του εάν δεν είναι έξωθεν η σωτηρία τότε θα καταστραφούμε. 

Από τον οδοστρωτήρα που περνά το έθνος, θα επιζήσουν, πιθανόν, κάποια γονιδιώματα και μέσα από το καμίνι μπορεί να ξαναδιαπλαστεί ο άλλοτε Ελληνικός χαρακτήρας, ο Έλληνας που έβγαλε το έπος του 40 που φώτισε όλο τον κόσμο. Αυτά που διέπλασαν τον Έλληνα αυτό ήταν ο λιτός βίος, η παιδεία και οι αρχές της γιαγιάς.

Ο σύγχρονος Έλληνας θα πρέπει πάντα να θυμάται ότι πρέπει να αγωνισθεί γιατί χωρίς τον αγώνα επέρχεται ο θάνατος. Αγωνίζομαι άρα υπάρχω, κατέληξε.

Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Γιώργος Αδαλής "Σε επιτήρηση πρέπει να μπει η Γερμανία και όχι η Ελλάδα"

Στην εκπομπή Take the money & run, προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη ήταν ο οικονομολόγος και εκδότης των Aegean Times κος Γιώργος Αδαλής. Ο κος Γιώργος Αδαλής έχει προβλέψει πολλάκις την εξέλιξη της Ελληνικής οικονομίας. Η άποψή του, κατά τον ίδιο, χαρακτηρίζεται ως «αιρετική».

Σύμφωνα με τον κο Αδαλή, στη συμφωνία GATT στο Γύρο της Ουρουγουάης, οι χώρες πήραν αποφάσεις για την αγροτική οικονομία και γενικώς για το εμπόριο. Ο Γύρος αυτός υπήρξε η αρχή του τέλους της Ελληνικής οικονομίας. Οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου συμφώνησαν σε αυτό που ήθελε η ΕΕ για την Ελλάδα που ήταν ένας πολύ στενός πρωτογενής τομέας με μείωση του αριθμού των αγροτών από τις 900.000 που ήταν τότε σε 350.000. Η μείωση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω των επιδοτήσεων κτλ. Στα πλαίσια αυτά έγιναν αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών που ήταν αποτυχημένες όπως ήταν αυτή που έγινε με τον καπνό από την ποικιλία τσεμπέλι στην ποικιλία Virginia.

Στο δευτερογενή τομέα η ΕΕ δεν ήθελε η Ελλάδα π.χ. να παράγει αυτοκίνητα γιατί η παραγωγή αυτοκινήτων ανήκε σε άλλες χώρες όπως είναι π.χ. η Γερμανία, η Γαλλία κτλ. ενώ η Ελλάδα συμφώνησε να τα αγοράζει από τους εταίρους. Το ίδιο συνέβηκε και με την αλιεία. Στη βιοτεχνία και στη βιομηχανία μειώθηκε η παραγωγή και δημιουργήθηκε μία οικονομία εικονικής πραγματικότητας.

Μετά τη δεκαετία 1990-2000, το ΑΕΠ έφθασε στα  235 δισ. Ευρώ το 2004 όπου το 67% προέρχονταν από την κατανάλωση. Μόνο το 33% προέρχονταν από όλους τους παραγωγικούς κλάδους.

Η κατάσταση αυτή δεν αποτέλεσε επιλογή της Ελλάδας. Η φούσκα αυτή προήρθε από τη συμφωνία της GATT με κοινή συναίνεση της ΕΕ και των δομών της και αργότερα συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να φοβάται γιατί με την είσοδό της στο Ευρώ θα είχε αποπληθωρισμό και φτηνό χρήμα ενώ θα είχε έσοδα από υπηρεσίες όπως είναι π.χ. ο τουρισμός, ο οποίος όμως είναι ένας τομέας με μεγάλη μεταβλητότητα.

Όλοι οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί της χώρας μας από το 1991 και μετά, γνώριζαν τι σχεδιάζουν οι άλλοι και γνώριζαν πολύ καλά τι έρχεται. Ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε ούτε για την είσοδο στο Ευρώ ούτε για την είσοδο στην ΕΕ.

Η Ελλάδα επιλέχθηκε για να μετρηθεί ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζε διεθνώς το τραπεζικό σύστημα, όπου εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι με τραπεζικό σύστημα εννοούνται οι τράπεζες που δανείζουν άλλες τράπεζες ή δανείζουν άλλες χώρες.

Όταν καταργήθηκε ο κανόνας του χρυσού, εφευρέθηκε ένας άλλος κανόνας ο οποίος ήταν η δημιουργία χρήματος μέσω χρέους. Όμως αυτό είχε κάποιους περιορισμούς, οι τράπεζες δεν μπορούσαν να δανείζουν πέραν ενός ορίου που είχε θεσπισθεί σε σχέση με τα υπαρκτά κεφάλαιά τους. Οι τράπεζες δάνειζαν χρήματα πάνω από το όριο που έπρεπε αλλά επίσης, δάνειζαν χρήματα που όμως δεν είχαν.

Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος να καλυφθεί η ιδιωτική αυτή ζημιά. Έτσι δημιούργησαν έναν καινούριο κανόνα αλλά έπρεπε να βρεθεί ένα πραγματικό περιβάλλον για να γίνει το πείραμα. Πριν την Ελλάδα το πείραμα έγινε στην Ουγγαρία με την κυβέρνηση Ορμπαν όπου έριξαν τον Ορμπαν αλλά οι Ούγγροι τον επανέφεραν. Η Ουγγαρία όμως ήταν μία χώρα εκτός του σκληρού πυρήνα του Ευρώ και ήθελαν μία χώρα εντός Ευρώ. Δεν επέλεξαν την Πορτογαλία ή μία χώρα της κεντρικής Ευρώπης. Επέλεξαν την Ελλάδα για ένα και μοναδικό λόγο που ήταν η Τράπεζα της Ελλάδος και στην οποία θα μπορούσαν να είχαν πλήρη έλεγχο γιατί  ανήκε στους ίδιους. Η Ελλάδα από το 1836 και μετά δεν είχε δική της κεντρική τράπεζα.

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να διευκρινισθεί ότι το ΔΝΤ δεν είχε αντικρουόμενα συμφέροντα με την ΕΕ αλλά ήταν όλοι μαζί.

Το 1954 στην Καταστατική Χάρτα της Συνθήκης της Ρώμης στην οποία ιδρύθηκε η ΕΟΚ, υπάρχει ένας κοινός πυλώνας που ισχύει μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με αυτόν η ΕΕ μπορεί να ασχοληθεί με τα του δημοσίου τομέα π.χ. συντάξεις, μισθούς ΔΥ κτλ, απαγορεύεται όμως η ενασχόληση με τα του ιδιωτικού τομέα. Γι’αυτό όταν ένα κράτος επιχορηγεί μία ιδιωτική επιχείρηση παίρνει πρόστιμο από την ΕΕ όπως συνέβη και με την περίπτωση της Ολυμπιακής.

Πήραν δηλαδή έναν πεθαμένο οργανισμό (το ΔΝΤ) που είχε τρεις πελάτες, με την Τουρκία πριν την Ελλάδα και αυτό έγινε όχι γιατί έλειπαν τα 30 δις Ευρώ από τα πρώτα 120 δις από την ΕΕ αλλά γιατί το ΔΝΤ ως δανειστής θα μπορούσε να επικυριαρχήσει στον ιδιωτικό τομέα βάζοντας ανθρώπους σε καίριους τομείς του ιδιωτικού τομέα και στα υπουργεία που τον ελέγχουν.

Το 2009, η Ελλάδα δεν είχε τραπεζικό πρόβλημα, οι τράπεζες όλης της Ελλάδας καλπάζανε. Είχανε πάρει μερίδιο σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων και την Τουρκία, είχαν δε υπερκέρδη. Αντιθέτως, οι τράπεζες στη Δανία είχαν πρόβλημα το 2008, μην ξεχνάμε ότι 10 τράπεζες στη Δανία έχουν κλείσει.

Το Λουξεμβούργο, όσον αφορά το δημόσιο χρέος, είχε χειρότερο πρόβλημα από εμάς. Όταν οι Έλληνες είχαν 37.000 Ευρώ χρέος κατά κεφαλή, οι Λουξεμβούργιοι είχαν 3.053.000 Ευρώ κατά κεφαλή. Το αστείο και τραγικό ταυτόχρονα, είναι ότι μας έστειλαν τον Λουξεμβούργιο να κάνει σε εμάς μάθημα για την κρίση χρέους και δεν βρέθηκε κανένας να του πει να συμμαζέψει τη χώρα του.

Οι Γερμανοί μας κυβερνούσαν πάντα από τη βασιλεία του Όθωνα, τους Γλύξμπουργκ μέχρι τη διακυβέρνηση Σημίτη. Το ποσοστό του 17% που είχε η Γερμανία στις ελληνικές δημόσιες επενδύσεις, ανέβηκε στο 80% όταν ο Σημίτης παρέδωσε την εξουσία. Έτσι χάσαμε και πολλούς συμμάχους ενώ το πουλέν της Γερμανίας δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Τουρκία.

Από το 1823 μας δανείζουνε και για κάθε εκατομμύριο που παίρνουμε, εισπράττουμε μόνο το 25-30%. Τα δάνεια που πήραμε τότε τα αποπληρώσαμε πριν μερικά χρόνια.

Η δε Τράπεζα της Ελλάδος είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο και υπάρχει νόμος σύμφωνα με τον οποίο το Ελληνικό δημόσιο μπορούσε να κατέχει μόνο μέχρι το 30%. Τώρα υπάρχει νόμος που λέει ότι μπορεί να κατέχει μέχρι το 8% και μεσούσης της κρίσης το 2012 άρχισαν να ψηφίζουν στις συνελεύσεις μέχρι και αλλοδαποί που έχουν μετοχές ενώ παλιά ψήφιζαν μόνο οι γηγενείς Έλληνες.

Η κρίση τους ξεσκέπασε. Να βρεθεί ένας υπουργός οικονομικών και ένας πρωθυπουργός να πει ότι τους τελευταίους 20 διοικητές της ΤτΕ τους διόρισε αυτός χωρίς να πάρει τηλέφωνο έναν από τους μεγαλοιδιοκτήτες της που είναι η Blackrock και η Berger Bergmann.

Ας μας πει κάποιος γιατί η Γερμανία έχει δημόσια κεντρική τράπεζα αλλά και άλλες χώρες όπως ο Καναδάς κτλ. Το πείραμα ήταν η μεταβίβαση του τεράστιου ιδιωτικού χρέους που δημιούργησε η τραπεζοκρατία και ο αλόγιστος δανεισμός που έφθασαν να δανείζουν ως και τους εξωγήινους γιατί δεν εξηγείται αλλιώς το ύψος του χρέους.

Θέλουν να μεταβιβάσουν το ιδιωτικό χρέος στους πολίτες. Ποια οικονομική θεωρία υποστηρίζει κάτι τέτοιο; Όταν οι τράπεζες είχαν υπερκέρδη τα έδιναν στους πολίτες; Γιατί οι πολίτες να πληρώσουν τις ζημιές των τραπεζών;

Η ελληνική οικονομία είχε πρόβλημα αλλά όχι τόσο μεγάλο ώστε να μπει σε επιτήρηση. Σε μεγάλη επιτήρηση πρέπει να μπει η Γερμανία γιατί το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας της ΕΕ κρύβεται στα σπλάχνα της γερμανικής οικονομίας.

Εάν η Ελλάδα δεν ήθελε να είναι το πειραματόζωο έπρεπε από το 2010 να είχε επιστρέψει στη δραχμή. Σήμερα, εάν κάποιος θέλει να λύσει το πρόβλημα είναι υπόθεση 48 ωρών και σε 6 μήνες η Ελλάδα επανέρχεται στο 2009. Εάν κάποιος απειλούσε το 2010 με έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ η Ελλάδα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Άλλωστε αυτοί που τότε μας εκβίαζαν ότι π.χ. θα έκαναν πόλεμο με την Τουρκία, εξακολουθούν να μας εκβιάζουν με το ίδιο πρόσχημα έξι χρόνια μετά και θα εξακολουθούν να το κάνουν και θα το κάνουν συνέχεια.

Όλα αυτά είναι δημιουργήματα που γίνονται σε υπόγεια τραπεζών. Ο Ελληνας πολίτης ακόμα δεν έχει καταλάβει τι έχει συμβεί στην οικονομία και πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Έχει υποστεί προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου και πιστεύει ότι αυτή η ιστορία θα τελειώσει.

Όσον αφορά τη δραχμή είναι παραμύθι ότι δεν θα έχουμε ούτε φάρμακα ούτε πετρέλαιο. Πότε η Ελλάδα εισήγαγε πετρέλαιο για τελευταία φορά; Στη δραχμή το πετρέλαιο θα είναι πιο φτηνό γιατί εισάγεται από το Βαρδινογιάννη και το Λάτση που τώρα το βρίσκουν ακριβό. Άμα η Ελλάδα πάει στη δραχμή θα πάψει ο Βαρδινογιάννης και ο Λάτσης να έχουν λεφτά;

Οι Ελληνες να κάτσουν να σκεφθούν πως ζούσαν με τη δραχμή και πως με το ευρώ. Να αναλογισθούν εάν ήταν έτοιμοι να δεχθούν ένα βαρύ τραπεζογραμμάτιο όπως το ευρώ. Το κουτί με τα σπίρτα κόστιζα 10 δρχ. και σήμερα κοστίζει 1 Ευρώ δηλαδή 341 δρχ.

Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα μιλάνε για την οικονομία οι μη ειδικοί π.χ. γεωπόνοι, τηλεβιβλιοπώλες, φαρμακοποιοί, υπάλληλοι της Εθνικής Τράπεζας που δεν πήγαν ποτέ να δουλέψουν στην τράπεζα, μόνιμα άνεργοι, γιατροί κτλ. Στο εξωτερικό μιλάνε οι ειδικοί.

Ο λαός θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να ξεφύγει χρησιμοποιώντας του πολιτικούς. Πρέπει να προκηρύξει εκλογές χωρίς κόμματα όπως έγινε το 1908. Να ψηφισθεί ένας νόμος όπου όσοι διατέλεσαν υπουργοί οικονομικών και πρωθυπουργοί να απαγορεύεται να ξανασυμμετέχουν στις εκλογές.

Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάποιος υπουργός οικονομικών εάν δεν έχει τις «ευλογίες» των εταιριών και των τραπεζών. Ο σημερινός υπουργός Τσακαλώτος είναι και επενδυτής σε μία από αυτές τις τράπεζες (Blackrock) ενώ θα έπρεπε να ντρέπεται ενώ κάποιοι ανόητοι πάνε και τον ψηφίζουν.

Το αισιόδοξο είναι ότι ενώ κάποιοι προσπαθούν να καταστρέψουν ολοσχερώς την ελληνική οικονομία, δεν μπορούν να το κάνουν γιατί ο Έλληνας είχε προβλέψει βαθιά μέσα του όλα αυτά που έρχονται και έχει «καβάντζες» Ο θυμόσοφος Έλληνας και αυτά είχε προβλέψει και αυτά που έρχονται με τα εθνικά θέματα και σε αυτά θα αντιδράσει όπως αντέδρασε στο παρελθόν.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Έλληνας έχει γίνει ράθυμος και ότι δεν είναι ο ίδιος με τον Έλληνα που τα έβαλε με δύο αυτοκρατορίες – της Ρώμης και του Γ’ Ράιχ.

Είναι όμως ο ίδιος Έλληνας και είναι αυτός που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

Ο κος Αδαλής έκλεισε τη συνέντευξη με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά ο Έλληνας πρέπει να απαλλαγεί από τους γόνους και τις θυγατέρες που του ρουφάνε το αίμα τα τελευταία 60 χρόνια.

Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο: