Οικονομικό Σπουδαστήρι

Οικονομικό Σπουδαστήρι
Γι'Αυτούς που Θέλουν Εξειδίκευση
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γκάντι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γκάντι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Ο Δρόμος προς την Ελευθερία

 Φωτεινή Μαστρογιάννη

«Ποια είναι η τρέχουσα τιμή ενός έντιμου ανθρώπου και πατριώτη σήμερα; Αμφιταλαντεύονται και θλίβονται και ενίοτε απευθύνουν εκκλήσεις, αλλά δεν κάνουν τίποτα αποφασιστικά και αποτελεσματικά. Περιμένουν, καλοπροαίρετα, κάποιος άλλος να διορθώσει το κακό, ώστε να μην υπάρχει πια να τους θλίβει. Στην καλύτερη περίπτωση, θυσιάζουν μόνο μια φτηνή ψήφο, και μια ισχνή υποστήριξη και ευχή για καλή επιτυχία, για το σωστό, όπως το βλέπουν».


 Ο Χένρυ Ντέιβιντ Θορώ στο δοκίμιο του "Περί πολιτικής ανυπακοής"υποστήριξε την ανυπακοή προς ένα άδικο κράτος. Από τις ιδέες του επηρεάστηκαν ο Μαχάτμα Γκάντι αλλά και ο ιερέας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ οι οποίοι ήταν υπέρμαχοι της ανυπακοής και της αντίστασης με έναν μη βίαιο τρόπο. Οι απεργίες, οι συμβολικές διαμαρτυρίες, το μποϋκοτάζ προϊόντων, η άρνηση πληρωμών (βλ. φόρων, διοδίων κτλ.) αποτελούν ειρηνικές μεθόδους αντίστασης και πολιτικής ανυπακοής. Συνήθως ο ειρηνικός αγώνας βρίσκεται εκτός του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και προϋποθέτει μαζική κινητοποίηση.


Σύμφωνα με έρευνες, οι μεγάλες ειρηνικές εκστρατείες ήταν περισσότερο επιτυχημένες συγκρινόμενες με τις εκστρατείες βίαιης αντίστασης (βλ. κείμενό μου Απάθεια και Συλλογική Δράση).

Μαχάτμα Γκάντι

Ο Γκάντι επέτυχε τη μαζική κινητοποίηση του λαού του γιατί δημιούργησε το όραμα για ανεξαρτησία των Ινδών από τους Βρετανούς αποικιοκράτες. Το όραμα αυτό,το οποίο μεταφέρθηκε και μέσω των συνεχών διδασκαλιών του Γκάντι,κατόρθωσε να επιτύχει κοινωνική αλληλεγγύη στον ινδικό λαό και να μειώσει το χάσμα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων στην Ινδία.

Μαζική κινητοποίηση επέτυχε και ο ιερέας  Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις 28 Αυγούστου 1963 με την Πορεία Ελευθερίας για τα δικαιώματα των μαύρων που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσινγκτον και συμμετείχαν 250.000 διαδηλωτές. 
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Ιερέας

Στην πορεία αυτή έδωσε τον περίφημο λόγο του «Έχω ένα όνειρο» Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ συνελήφθη και έγραψε από τη φυλακή το περίφημο «Γράμμα από τη φυλακή του Μπέρμινγχαμ» στο οποίο καλούσε για πολιτική ανυπακοή ενάντια στους άδικους νόμους. Η κυβέρνηση Κέννεντυ αντιλήφθηκε την εκρηκτική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί και το 1964 πέρασε ο νόμος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.


Σημαντικό είναι να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με αναλυτές, το πρόβλημα το δημιουργούσαν όχι οι αντιτιθέμενοι στα δικαιώματα των μαύρων αλλά οι μέτριοι υποστηρικτές που καλούσαν σε συγκράτηση πυροδοτώντας έτσι την άνοδο της βίαιης αντίστασης των μαύρων βλ. Μαύροι Πάνθηρες.

Το συγκεκριμένο σημείο ταιριάζει πολύ με αυτό που ο Θορώ είχε γράψει δηλαδή ότι «Εκείνοι οι οποίοι, ενώ αποδοκιμάζουν το χαρακτήρα και τα μέτρα μιας κυβέρνησης, της παραχωρούν την υποταγή και υποστήριξή τους αποτελούν αναμφίβολα τους πιο ευσυνείδητους υποστηρικτές της κι έτσι συχνά τα σοβαρότερα εμπόδια για τη μεταρρύθμιση».

Οι εκστρατείες αντίστασης είναι επιτυχημένες εάν είναι ευρείας κλίμακας, κερδίσουν την υποστήριξη των σωμάτων ασφαλείας και των δημοσίων υπαλλήλων και ει δυνατόν, έχουν υποστήριξη από το εξωτερικό αλλά από ομάδες που έχουν κύρος και δεν θα βλάψουν την αξιοπιστία της εκστρατείας.

Σημαντική είναι και η υποστήριξη των ΜΜΕ όπως ήταν στην περίπτωση της Πορείας Ελευθερίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που είχε ευρύτατη κάλυψη από τα ΜΜΕ. Στην περίπτωση που τα ΜΜΕ δεν βοηθήσουν με την παροχή ανεξάρτητων ειδήσεων και κατάλληλης τεχνολογίας τότε το «βάρος» πέφτει στις ανεξάρτητες φωνές του Διαδικτύου  βλ. μπλογκς, πόρταλς, ανεξάρτητα κανάλια στο YouTube, κοινωνικά μέσα κτλ.  Οι ειρηνικοί ακτιβιστές τονίζουν επίσης τη σημασία της διανομής εκπαιδευτικού υλικού (βιβλία, DVD, διανομή φυλλαδίων κτλ.) που θα ενημερώνει για τα αποτελέσματα προηγούμενων ειρηνικών εκστρατειών. Οι ακτιβιστές τονίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την κινητοποίηση δηλαδή η διδασκαλία και η ενημέρωση (άλλωστε το παράδειγμα του Γκάντι με τις συνεχείς διδασκαλίες το επιβεβαιώνει).

Ζούμε σε μία εποχή οικονομισμού όπου η δημοκρατία πλέον εκλείπει προς όφελος του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού τομέα. Τα αυταρχικά καθεστώτα θα προσπαθήσουν να καταπνίξουν τις ειρηνικές αντιδράσεις μέσω της παρακολούθησης του Διαδικτύου 
(σύμφωνα με δημοσίευμα στην τωρινή 65η σύνοδο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ θα συζητηθεί η ανάγκη το διαδίκτυο να σταματήσει να είναι μη ελεγχόμενο) αλλά και άλλων μέσων όπως είναι η καταστολή μέσω απαγορευτικών νόμων ακόμα και ο εκφοβισμός σε κινήσεις πολιτών.

Ο σύγχρονος πολίτης θα το επιτρέψει ή είναι πλέον τόσο αλλοτριωμένος που δεν προβάλλει καμία αντίσταση; Γιατί δεν υπάρχει πλέον ηγεσία που να δίνει όραμα και κατά συνέπεια να συνεπαίρνει τα πλήθη για μαζική κινητοποίηση; Μήπως και η όποια ηγεσία είναι εξίσου αλλοτριωμένη; Μήπως είναι μάταιο να ελπίζει κάποιος σε ηγεσία τη στιγμή που τα κινήματα σε όλο τον κόσμο είναι μαζικά και χωρίς να ηγούνται από κάποιον/α;


Τα ερωτήματα που προκύπτουν από την έλλειψη ειρηνικών κινητοποιήσεων και πολιτικής ανυπακοής είναι πολλά και θα ήταν ενδιαφέρουσα η περαιτέρω διερεύνησή τους.





Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Iskra, 2017. Συνεδριάζει η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ με θέμα και την …Ελλάδα. Παρόντες Παπαλεξόπουλος και Παπαχελάς. Διαθέσιμο στο:
http://www.iskra.gr/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%BB%CE%AD%CF%83%CF%87%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%AF%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BA-%CE%BC/

Μαστρογιάννη, Φ. 2016.Απάθεια και Συλλογική Δράση. Διαθέσιμο στο: <http://mastroyanni.blogspot.in/2016/11/blog-post_27.html>

Neamatollah, Ngumi. 2002. The rise of Taliban in Afghanistan. US: Palgrave Macmillan.


Stephan, M.J., Chenoweth, E. 2008. Why Civil Resistance Works. The Strategic Logic of Nonviolent Conflict. Διαθέσιμο στο:
<http://www.belfercenter.org/sites/default/files/legacy/files/IS3301_pp007-044_Stephan_Chenoweth.pdf>

Thoreau, H.D. 1849.Περί του καθήκοντος της πολιτικής ανυπακοής. Διαθέσιμο στο:

Winston, K. Dr Martin Luther King Jr. 




Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Η Πορεία του Αλατιού - Οικονομία, Ταυτότητα και Συλλογική Δράση

 Φωτεινή Μαστρογιάννη

«πως τσούκου τσούκου
Αργά, μεθοδικά
Μας αλλοιώνουνε
Να καθορίζουμε τη στάση μας στη ζωή
Από το στυλ της καρέκλας…»

Κατερίνα Γώγου

Αρκετοί απορούν γιατί αρκετοί οικονομολόγοι ασχολούμαστε με επιστημονικά πεδία εκτός της οικονομίας όπως είναι η κοινωνική ψυχολογία, η ψυχολογία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία ακόμη και η φιλοσοφία. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούριο αλλά αρκετών δεκαετιών.

Η σύγκλιση  των επιστημών βοηθά στο να κατανοήσουμε τη λήψη αποφάσεων αλλά και να εφαρμόσουμε μία πληρέστερη στρατηγική στην οικονομία. Mία σειρά άρθρων δείχνουν την ενασχόληση των οικονομικών με άλλα επιστημονικά πεδία μεταξύ αυτών και οι μελέτες  του Τζωρτζ Ακερλοφ, νομπελίστα οικονομολόγου.

Στη μελέτη του «Οικονομία και Ταυτότητα» ο Ακερλοφ έφερε το ζήτημα της ταυτότητας στην οικονομική ανάλυση ενσωματώνοντάς την σε ένα μοντέλο συμπεριφοράς και αποδεικνύοντας πως η ταυτότητα μπορεί να επηρεάσει τα οικονομικά αποτελέσματα. Μελέτησε τον διαχωρισμό των φύλων στην αγορά εργασίας, την κατανομή της εργασίας στο νοικοκυριό και τα οικονομικά του κοινωνικού αποκλεισμού και της φτώχειας.

Υποστήριξε ότι η ταυτότητα μπορεί να εξηγήσει γιατί κάποιοι άνθρωποι συμπεριφέρονται καταστροφικά. Ο λόγος είναι γιατί θέλουν να περισώσουν μία μειωμένη αυτοεκτίμηση. Θα ήταν ενδιαφέρον να κάνει κάποιος μία συνδυαστική σκέψη στο σημείο αυτό. Στο άρθρο μου «Έθνη και ναρκισσισμός» όπως και στο «Ραγιαδισμός και νεοποικιοκρατία» αναφερόμουν σε μια εσωτερικευμένη πολιτισμική και εθνική κατωτερότητα που σε συνδυασμό με την ταυτότητα του Ακερλοφ, πιθανόν να είναι ένας από τους λόγους που οι ταγοί μας, όλο αυτό το διάστημα της κρίσης, λαμβάνουν συνεχώς αποφάσεις για την οικονομία που είναι καταστροφικές για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Σίγουρα, θα ήταν ενδιαφέρον να διερευνηθεί σε μεγαλύτερο βάθος, η υπόθεση αυτή.

Ενδιαφέρον στο σημείο αυτό είναι να δούμε και το θέμα της συλλογικής δράσης και της ταυτότητας. Η σχετική βιβλιογραφία αναφέρει ότι τα άτομα δεν παρακινούνται σε συλλογικές δράσεις εάν υπάρχουν συνθήκες όπου ναι μεν υπάρχουν συλλογικά οφέλη αλλά υπάρχουν και ατομικά κόστη. Ειδικότερα σε συνθήκες αποικιοκρατίας και γενικότερης κατοχής, οι ηγέτες ενός κινήματος ανεξαρτησίας πρέπει να παρουσιάζουν ένα σκοπό που να αξίζει κάποιος να υπηρετήσει αλλά ταυτόχρονα πρέπει να παρέχουν στα άτομα επιπλέον ατομικά κίνητρα που να αυξάνουν τη φήμη. Πολύ αποτελεσματική είναι η ταυτότητα που βασίζεται στην εθνοτική φήμη και στη μετέπειτα δημιουργία εθνικού κεφαλαίου.
Η εισοδηματική διαφορά μεταξύ του αποικιοκράτη και του κατεχόμενου προκαλεί γνωστική ασυμφωνία. Γνωστική ασυμφωνία είναι όταν το άτομο δυσφορεί όταν οι πεποιθήσεις του κτλ. (στην περίπτωσή μας η δεινή οικονομική του κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί από τον αποικιοκράτη στον κατεχόμενο) ανατρέπονται.
Από τη στιγμή που ο αποικιοκράτης και ο κατεχόμενος ως έθνη δεν μπορούν να ανταγωνισθούν για να υπάρξει κάποια εξισορρόπηση, τότε μόνο στρατηγικές ειρηνικές συλλογικές δράσεις μεγάλης κλίμακας υπό αφοσιωμένη στον σκοπό ηγεσία μπορούν να ανατρέψουν τη δυσχερή κατάσταση του κατεχόμενου. 


Παράδειγμα συλλογικής δράσης μεγάλης κλίμακας ήταν η πορεία του αλατιού του Γκάντι. «το 1930 ο Γκάντι πρωτοστάτησε στη γνωστή «Πορεία του Αλατιού» κατά την οποία χιλιάδες Ινδοί περπάτησαν απόσταση σχεδόν 200 μιλίων προς τη θάλασσα ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το μονοπώλιο των Βρετανών σε ένα τόσο σημαντικό και πρώτης ανάγκης προϊόν όπως το αλάτι. Ο ρόλος του στο συγκεκριμένο περιστατικό οδήγησε και πάλι στη σύλληψη και φυλάκισή του από τους Βρετανούς που ευελπιστούσαν ότι με τον τρόπο αυτόν θα κατέστειλαν γενικότερα το κύμα διαμαρτυρίας που είχε προκληθεί από την πρωτοβουλία του Γκάντι. Σε αντίθεση όμως, η φυλάκιση του Γκάντι θα οδηγήσει σε περαιτέρω αντιδράσεις προς τους Βρετανούς αποικιοκράτες οι οποίοι τελικά αναγκάστηκαν να τον ελευθερώσουν και, έπειτα από σχετικές συνομιλίες μαζί του, να χαλαρώσουν σε κάποιο βαθμό τους σχετικούς κανονισμούς που αφορούσαν την παραγωγή αλατιού» (Χριστοδουλίδης, 2012).

Κατά τον Ακερλοφ, η ταυτότητα αποτελεί ένα νέο τύπο εξωτερικότητας. Η εξωτερικότητα είναι  η επίπτωση που έχουν οι πράξεις ενός ή περισσότερων ατόμων στην ευμάρεια ενός άλλου ή άλλων ατόμων. Η επίπτωση λοιπόν των αποφάσεων για την οικονομία είναι άκρως σημαντική για την ευημερία. Όπως όμως είδαμε, τίθεται το ερώτημα εάν οι αποφάσεις αυτές θα έχουν ως στόχο την ανατροπή της υπάρχουσας οικονομικής υποτέλειας και της κοινωνικής δυστυχίας ή  θα υπάρξουν αποφάσεις ανατροπής που όμως προϋποθέτουν τη δημιουργία συλλογικότητας, εθνικής ταυτότητας  και κοινού σκοπού.




Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Κατερίνα Γώγου.1982. Ιδιώνυμο. Αθήνα: Εκδ. Καστανιώτη.

Μαστρογιάννη, Φ. 2017.Ραγιαδισμός και Νεοαποικιοκρατία. 
Διαθέσιμο στο:<http://mastroyanni.blogspot.in/2016/11/blog-post_21.html>

Μαστρογιάννη, Φ. 2017.Έθνη και Ραγιαδισμός. 
Διαθέσιμο στο: <http://mastroyanni.blogspot.in/2017/04/blog-post_17.html>

 Χριστουδουλίδης, Ν. 2012. Η δολοφονία του Μαχάτμα Γκάντι. Διαθέσιμο στο:
< http://www.kathimerini.gr/450211/article/epikairothta/kosmos/h-dolofonia-toy-maxatma-gkanti>

George A. Ackerlof και Rachel E. Kranton. 2000. Economics and Identity. Διαθέσιμο στο:
< http://public.econ.duke.edu/~rek8/economicsandidentity.pdf>

Chowdhury Irad Ahmed Siddiky . 2 Μαΐου 2005. Mahatma Gandhi and the Prisoner’s Dilemma: Strategic Civil Disobedience and Great Britain’s Great Loss of Empire in India. Διαθέσιμο στο: < https://mpra.ub.uni-uenchen.de/147/1/MPRA_paper_147.pdf>