Οικονομικό Σπουδαστήρι

Οικονομικό Σπουδαστήρι
Γι'Αυτούς που Θέλουν Εξειδίκευση

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Οταν οι Ελληνίδες μιλούν για πολιτική - Δρ. Μαρία Χωριανοπούλου Take the money and run

Σήμερα 29/1/2016 στις 20:00,  προσκεκλημένη της Φωτεινής Μαστρογιάννη στην εκπομπή Take the money and run είναι η Δρ. Μαρία Χωριανοπούλου σε μια συζήτηση για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Η Δρ. Μαρία Χωριανοπούλου είναι ειδική σε θέματα επικοινωνίας και πολιτικής στρατηγικής και είναι δημιουργός και διαχειρίστρια του εξαιρετικού portal Θέσεων και Απόψεων iThesis.
Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά στον παρακάτω σύνδεσμο:http://www.nstv.gr/radiostring

Τις προηγούμενες εκπομπές Take the money and run μπορείτε να τις βρείτε στο κανάλι του YouTube - Fotini Mastroyanni.






Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

«Εάν δεν ήμασταν Ελληνες, θα ήμασταν φιλέλληνες» Εκπεσόντες 80


Το Ελληνικό ραπ συγκρότημα Εκπεσόντες 80 ήταν προσκεκλημένοι της Φωτεινής Μαστρογιάννη στην εκπομπή Take the money and run.




Το ραπ, σύμφωνα με τους Εκπεσόντες (Τιμωρός και Ωκεανίδα) είναι μουσική της αντίδρασης γιατί είναι Ελληνική. Οι στίχοι και οι ρίμες δεν ξεκίνησαν από τους Αφρικάνους, όπως πολλοί ισχυρίζονται,αλλά από τον Όμηρο.

Δήλωσαν οργισμένοι με την κατάσταση που επικρατεί τόσο στην Ελλάδα όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. Η παγκοσμιοποίηση έχει επιβάλλει πλήρη έλεγχο στα πάντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η μουσική βιομηχανία όπου τα μουσικά κυκλώματα είναι αυτά που παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων, αφήνοντας ψίχουλα στους καλλιτέχνες. Αυτοί δε που προωθούνται, είναι αυτοί που εκθειάζουν τη βία και τα ναρκωτικά ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν στην αφάνεια. Με άλλα λόγια, επιτυχημένος γίνεται όποιος εκθειάζει όλα όσα βλάπτουν την ανθρωπότητα.

Το ραπ προάγει την ελεύθερη σκέψη χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν γκρουπ που να προάγουν τη βία. Στην Ελλάδα, δε, το 80% αυτών που ασχολούνται με τη ραπ είναι πλούσιοι γιατί χορηγούνται από άτομα που έβγαλαν πολύ μαύρο χρήμα και είναι αυτοί που υπαγορεύουν στους ράπερ τι να τραγουδούν.

Το ραπ είναι κατά των πάντων γιατί έχει αίσθηση του δικαίου όπως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και οι Εκπεσόντες 80 παίζουν τέτοιο ραπ. Δηλώνουν Έλληνες εάν και, κατά τη γνώμη τους, όποιος στις μέρες μας δηλώσει ότι είναι Έλληνας τότε αποκτά την ταμπέλα του φασίστα. Τους κάνει εντύπωση γιατί ακόμα και με ξένους που μιλάνε δεν βρίζει κανένας τους Έλληνες όπως κάνουν ορισμένοι Έλληνες οι οποίοι έχουν μπερδέψει το φασισμό, τον εθνικισμό και τη φιλοπατρία.
Φασίστας όμως δεν είναι αυτός που είναι Έλληνας αλλά αυτός που θέλει να επιβάλλει τη γνώμη του στους άλλους ανεξάρτητα από το εάν έχει δίκιο ή όχι. Οι Έλληνες δεν ήταν ποτέ φασίστες, πάντα πολεμούσαν τον φασισμό, άλλωστε γενέτειρα του φασισμού δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Ιταλία.




Το κακό με τους σύγχρονους Έλληνες είναι ότι δεν επιδεικνύουν συλλογικότητα και αλληλεγγύη και δεν κατανοούν ότι τα σύμβολα έχουν αλλοιωθεί με τρόπο που θέλει το σύστημα.
Οι Εκπεσόντες 80 δεν παρακολουθούν τηλεόραση γιατί τα ΜΜΕ προκαλούν ύπνωση και δημιουργούν ψεύτικες ειδήσεις εξυπηρετώντας τόσο τη Νέα όσο και την Παλιά Τάξη Πραγμάτων που έχουν κοινό στόχο που είναι το κακό της ανθρωπότητας. Υπάρχει μία πλεκτάνη εναντίον της ανθρωπότητας με στόχευση συγκεκριμένες όμως χώρες όπως είναι η Ελλάδα. Στην Ελλάδα μειώνεται, εξαιτίας των στόχων της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ο πληθυσμός και πολλοί συνέλληνες ζουν πλέον πολύ δύσκολα. Ακόμα και το αυτοκίνητο έχει καταστεί πολυτέλεια.

Το σύστημα ζητά να πληρώσουν αυτοί που δεν έχουν ενώ αυτοί που έχουν δεν πληρώνουν τίποτα γιατί όλοι τους φοβούνται. Το πολιτικό σύστημα δεν διακρίνεται από αριστερά και δεξιά αλλά οι πολιτικοί είναι επαγγελματίες που κάνουν μεταγραφές όπως γίνεται με τις ποδοσφαιρικές ομάδες.
Είναι όμως και οι πολίτες υπεύθυνοι. Όλοι τους λένε να κοιτάνε της δουλειά τους και το σπίτι τους ξεχνώντας ότι ο αληθινός Έλληνας είναι αυτός που θέλει να έχει δουλειά όλος ο κόσμος και ότι το σπίτι του είναι όλος ο κόσμος.

Εάν υπήρχε ένωση από όλους τους Έλληνες και όλοι μαζί στέκονταν ενάντια σε μία αποχή από την εργασία διαρκείας τότε κάτι θα γίνονταν.
Είναι σημαντικό ο Έλληνας να καταλάβει ότι τα χρήματα που παίρνει, δεν τα ζητιανεύει αλλά ότι τα αξίζει και ότι ο εργοδότης βασίζεται στη δουλειά του εργαζόμενου.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν μετατραπεί σε παραγωγικές μηχανές χρήματος, η δουλειά έχει γίνει δουλεία. Όταν όμως οι μηχανές σταματήσουν να παράγουν, τότε θα πάψει και η εκμετάλλευση.
Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο.

https://www.youtube.com/watch?v=PyznpdMSAxY&feature=share&list=PL2aVMnEGerHNOrITN6FlPu_HWAvYbE1I6&index=20



Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Γιατί είναι σημαντική η φυγή των νέων επιστημόνων από την Ελλάδα;

                

Ακούμε και διαβάζουμε συνέχεια για τη φυγή των νέων από την Ελλάδα και ειδικότερα για τη φυγή των επιστημόνων με τη γνωστή επωδό ότι αυτό είναι απώλεια για την πατρίδα μας.

Ενώ όμως είναι γνωστό ότι η οικονομική ευημερία ενός κράτος εξαρτάται και από το ανθρώπινο κεφάλαιό του, επικρατεί η ανάλυση των οικονομικών πόρων λόγω της οικονομικής επιστήμης και όχι η ανάλυση των παραγόντων που αυξάνουν το ανθρώπινο ταλέντο και τις δεξιότητες που αποτελούν αντικείμενο των συμπεριφοριστικών κυρίως επιστημών.



Το ανθρώπινο κεφάλαιο σχετίζεται με την επένδυση που κάνει ένας άνθρωπος στην εκπαίδευση για να αυξήσει την οικονομική παραγωγικότητά του.Σε παλαιότερα άρθρα έχω τονίσει τη σημασία της εκπαίδευσης για τη βελτίωση της παραγωγικής ικανότητας των ατόμων γιατί, ως γνωστόν, ένας καλά εκπαιδευμένος πληθυσμός είναι ένας παραγωγικός πληθυσμός. Αυτό άλλωστε υποστηρίζει και η θεωρία του ανθρώπινου κεφαλαίου. Η επίσημη εκπαίδευση που λαμβάνουν οι άνθρωποι θεωρείται παραγωγική επένδυση το ίδιο ίσως και καλύτερη από την επένδυση στους φυσικούς πόρους.

Υπάρχει μία συγκεκριμένη λογική που βρίσκεται πίσω από την επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο. Αυτή συνοψίζεται στο ότι οι νέοι πρέπει να έχουν πρόσβαση στη συσσωρευμένη γνώση των προηγούμενων γενιών, πρέπει να διδαχτούν το πώς η υφιστάμενη γνώση μπορεί να δημιουργήσει καινούρια προϊόντα και διαδικασίες αλλά και πρέπει να ευνοείται η δημιουργικότητα των ανθρώπων έτσι ώστε να παράξουν νέες ιδέες και προϊόντα και συνεπώς να αυξήσουν την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων αλλά και την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα του κράτους.

Η θεωρία του ανθρώπινου κεφαλαίου αιτιολογεί τη δαπάνη που γίνεται από το κράτος στην εκπαίδευση και είναι ιδιαίτερα ελκυστική ως θεωρία γιατί αποδεικνύει τις οικονομικές επιπτώσεις της επένδυσης τόσο σε μάκρο όσο και σε μίκρο επίπεδο.  Όσο πιο εκπαιδευμένοι είναι οι άνθρωποι ενός κράτους τόσο γρηγορότερα επιτυγχάνεται η οικονομική και η κοινωνική του ανάπτυξη.

Οι Psacharopoulos & Woodhall (1997:102) υποστηρίζουν ότι: «οι ανθρώπινοι πόροι αποτελούν τη βάση του πλούτου των εθνών. Το κεφάλαιο και οι φυσικοί πόροι αποτελούν παθητικούς παράγοντες της παραγωγής ενώ οι άνθρωποι είναι ένας ενεργητικός παράγοντας που συσσωρεύει κεφάλαιο, εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους, κτίζει κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτικούς οργανισμούς και προωθεί την εθνική ανάπτυξη».

Εάν ένα κράτος θέλει να προάγει την ανάπτυξη, για την οποία γίνεται πολύς λόγος στη χώρα μας, θα πρέπει να έχει γενικότερη τάση ανάπτυξης που να διευκολύνει την κοινωνική κινητικότητα αλλά και τη γενικότερη κοινωνική άνοδο των εγγραμμάτων. Σε αντίθεση όμως αυτού, οι εγγράμματοι καταδικάζονται στην ανεργία και ωθούνται στη μετανάστευση.

Οι άνθρωποι που είναι εκπαιδευμένοι, έχουν και άλλο ένα πλεονέκτημα για μία χώρα που θέλει να αναπτυχθεί, που είναι αυτό της προσαρμογής στις διάφορες ανάγκες της παραγωγής και έτσι μπορούν να υποκαταστήσουν τους φυσικούς πόρους που δεν διαθέτει ένα κράτος καλύπτοντας αυτή την έλλειψη.

Η επένδυση στην εκπαίδευση έχει μεγαλύτερη διάρκεια από άλλα είδη αναπαραγωγικού κεφαλαίου και συνεπώς είναι πιο παραγωγική από άλλες επενδύσεις. Από την άλλη, η επένδυση στην εκπαίδευση μεταφέρει τους πόρους για μελλοντική κατανάλωση αντί αυτοί να καταναλωθούν στο παρόν.

Κρίσιμο όμως είναι και το στοιχείο ισορροπίας γιατί η έλλειψη σε εκπαιδευμένα άτομα αναχαιτίζει την ανάπτυξη μίας χώρας ενώ η μεγάλη προσφορά τους περιορίζει την ανάπτυξη και δημιουργεί ανεργία. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν γιατί χώρες σαν την Γερμανία επιζητούν εκπαιδευμένο προσωπικό, είναι προφανές σύμφωνα με τα παραπάνω, το κάνουν για να μην εμποδίσουν τους ρυθμούς ανάπτυξής τους, ανεξάρτητα εάν αυτό αναχαιτίζει την ανάπτυξη από τις χώρες από τις οποίες απορροφούν το δυναμικό αυτό, χώρες όπως είναι η δική μας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι οι ασαφείς ισχυρισμοί για την ανάπτυξη της χώρας μας, πέφτουν για άλλη μια φορά στο κενό γιατί δεν δημιουργούνται, ούτε μέσω της εκπαίδευσης, οι απαραίτητες προϋποθέσεις.

Η θεωρία του ανθρώπινου κεφαλαίου έχει δεχτεί αρκετές κριτικές μία από τις οποίες είναι ότι παρά τις προσπάθειες των ανθρώπων να βελτιώσουν τις γνώσεις τους, οι θέσεις εργασίας δεν επαρκούν και οι θέσεις όπου μπορούν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους είναι ακόμα λιγότερες.  Η απάντηση έχει δοθεί από τους αρκετούς ερευνητές της θεωρίας του ανθρώπινου κεφαλαίου, οι οποίοι επισημαίνουν ότι τα οικονομικά οφέλη της εκπαίδευσης δεν μπορούν να ληφθούν εάν η ποιότητα της εκπαίδευσης είναι χαμηλή και εάν το εκπαιδευτικό σύστημα υποκινείται πολιτικά.

Συνεπώς, εάν ένα κράτος θέλει να επιτύχει ανάπτυξη πρέπει, μεταξύ άλλων, να διαμορφώσει ένα στρατηγικό πλάνο ανάπτυξης στο οποίο η εκπαίδευση υψηλής ποιότητας θα κατέχει βασικό ρόλο και η οποία δεν θα επηρεάζεται από πολιτικούς λόγους, κάτι όμως που στη χώρα μας υπήρξε ο κανόνας για σειρά ετών.


   Φωτεινή Μαστρογιάννη

   Οικονομολόγος, Καθηγήτρια ΜΒΑ






Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Όταν το Ελληνικό ραπ αντιδρά Take the money and run

Σήμερα Παρασκευή στις 22/1/2016, μία ξεχωριστή εκπομπή Take the money and run. Προσκεκλημένοι είναι ο Τιμωρός και η Ωκεανίδα από τους "Εκπεσόντες 80". Γιατί το Ελληνικό ραπ δεν είναι μόνο διασκέδαση αλλά και πολιτική τοποθέτηση.
Την εκπομπή μπορείτε να την παρακολουθήσετε ζωντανά στις 20:00 στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.nstv.gr/radiostring


Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος – "Δεν ξέρω εάν είναι χειρότερο να σε σκοτώνουν ή να σου σκοτώνουν την ελπίδα;"


Ο γνωστός πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος ήταν προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη στην εκπομπή Take the money and run.

Σύμφωνα με τον κο Κωνσταντακόπουλο η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούν τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής δηλαδή την ολοκληρωτική καταστροφή της Ελλάδας.  Η καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ είχε επιδείξει μαχητικότερη συμπεριφορά όσον αφορά τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής ενώ ο κος Κ. Μητοστάκης είχε απόλυτη ταύτιση με τις ευρωατλαντικές θέσεις. Η διαφορά μπορεί να είναι τεράστια γιατί τους επόμενους μήνες θα τεθούν πολύ δραματικά ζητήματα στον Ελληνισμό μεταξύ των οποίων η πιθανή επάνοδος του σχεδίου Ανάν για την Κύπρο.



Το σχέδιο Ανάν είναι ένα σχέδιο που καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία και θα είναι μία μείζων εθνική καταστροφή. Η κατάσταση εξελίσσεται οργουελικά και η Κύπρος δεν θα είναι ούτε ομοσπονδία ούτε συνομοσπονδία αλλά προτεκτοράτο του διεθνούς παράγοντα.

Η Κύπρος είναι μία περιοχή τεράστιας στρατηγικής αξίας και το κυπριακό πρόβλημα είναι και παραμένει ένα αποικιακό πρόβλημα. Η Μ.Βρετανία, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ επιθυμούν τον έλεγχο της Κύπρου λόγω της τεράστιας γεωστρατηγικής της σημασίας. Η ελληνοτουρκική διαμάχη για την Κύπρο είναι δευτερογενής. Αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο είναι ότι χρησιμοποιήθηκε μία μειονότητα για να στερήσει από την πλειονότητα το δικαίωμα της κυριαρχίας. Εάν ο Ελληνισμός της Κύπρου δεν έχει ένα κανονικό κράτος τότε υπάρχει ο κίνδυνος να δεχτεί πολύ μεγάλες πιέσεις.
Η οικονομική κατάσταση στην Κύπρο, λόγω των μνημονίων, δεν είναι καθόλου καλή παρά την προπαγάνδα για το αντίθετο. Το 85% των δανείων της είναι κόκκινα κάτι που ουσιαστικά σημαίνει ότι η Κύπρος έχει καταρρεύσει. Οι ξένες δυνάμεις θα επιδιώξουν να πάρουν την κρατική κυπριακή κυριαρχία. 

Η δομή των σχεδίων αυτών είναι απλή.Αρχίζουν με το επιχείρημα ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν εμπιστοσύνη στους Ελληνοκύπριους άρα δεν μπορούν να υπαχθούν στην εξουσία των τελευταίων, κατά συνέπεια καθίσταται αδύνατη η εφαρμογή του κανόνα της πλειοψηφίας.
Το σχέδιο Ανάν προέβλεπε ένα σύστημα διαιτησίας, δεν θα μπορεί δηλαδή να υπάρξει μία κανονική απόφαση σε αυτό το κράτος. Οι αποφάσεις θα παίρνονται από τρεις ξένου δικαστές και μία σειρά ξένων αξιωματούχων του οποίους θα διόριζε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ – ούτε καν το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στην περίπτωση του Κυπριακού είναι πολύ πιθανόν ότι θα ακολουθούσε τις προτιμήσεις των ΗΠΑ, της Μ.Βρετανίας και του Ισραήλ.
Το κυπριακό κράτος εάν υιοθετούσε το σχέδιο Ανάν δεν θα είχε το δικαίωμα ούτε της αυτοάμυνας, θα γινόταν, με άλλα λόγια, μία μεταμοντέρνα αποικία.

Στο παρελθόν ακόμα και σε μία αποικία ήταν δύσκολο να αλλάξει η δημογραφική σύνθεση. Σήμερα είμαστε σε μία περίοδο εκτεταμένων πληθυσμιακών ροών, επόμενως, δεν είναι σίγουρο ότι η δημογραφική ισορροπία στην Κύπρο θα διατηρούνταν. Εάν δεν υπήρχε ομαλή εξέλιξη του σχεδίου θα είχαμε ενδεχομένως μία μαζική μετανάστευση του Κυπριακού Ελληνισμού.
Ο καλύτερος έλεγχος ενός εδάφους είναι να απομακρύνει κάποιος τους γηγενείς. Ένα σχέδιο που δεν αποτελεί προϊόν μίας διαδικασίας συμφιλίωσης δεν εξασφαλίζει καν τη σταθερότητα.
Ο Ελληνικός πληθυσμός που θα παραμείνει θα είναι έρμαιο των δυνάμεων που ελέγχουν την Κύπρο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η εξωτερική της πολιτική δεν διαδραματίζει κάποιο ρόλο και θα έπρεπε στην ουσία να ονομάζεται αμερικανική ένωση.



Όσον αφορά το Ελλαδικό πρόβλημα, ο κος Κωνσταντακόπουλος ανέφερε ότι ενώ στην αρχή των μνημονίων μας έλεγαν ότι θα βγούμε στις αγορές το 2011 στην πραγματικότητα έχουμε υποστεί τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην Ευρώπη μετά το 1945. Η πτώση του ΑΕΠ είναι 30%, ποσοστό αρκετά μεγαλύτερο από τις υλικές απώλειες της Γαλλίας και της Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου έχουμε φθάσει σε μία κατάσταση ιμπεριαλισμού της καταστροφής όπως φαίνεται καθαρά στη Μέση Ανατολή που αυτό που συμβαίνει εκεί είναι αποτέλεσμα της δυτικής πολιτικής. Στην Ελλάδα συνέβη το ίδιο αλλά με οικονομικούς τρόπους.
Στην Ελλάδα, τα προγράμματα όχι μόνο δεν έχουν καμία επιτυχία αλλά συντελείται αύξηση του χρέους και η ύφεση θα συνεχισθεί. Η λέξη «ύφεση» είναι ευφημισμός γιατί η πτώση του 30% στο ΑΕΠ δεν είναι ύφεση αλλά καταστροφή της χώρας. Αυτό πρέπει, φυσικά, να διακοπεί αλλά οι πολιτικοί μας είναι ιδιοτελείς, ανεπαρκείς και εξαρτημένοι από τις ξένες δυνάμεις.

Οι ξένοι προκαλούν συνειδητά την καταστροφή της Ελλάδας για τους εξής λόγους:

Πρώτον, θέλουν να αλλάξουν το πολιτικό και κοινωνικό καθεστώς στην Ευρώπη. Θέλουν να καταργήσουν το κοινωνικό κράτος και την «πολλή» δημοκρατία. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο μίας ευρύτερης κοινωνικής μεταβολής.

Δεύτερον, υπάρχουν γεωπολιτικά σχέδια. Η Ελληνική ανεξαρτησία ήταν εξαρχής απαράδεκτη για τους δυτικούς. Αυτό που θέλουν από τον Τσίπρα, ιδίως οι Αμερικάνοι, είναι η εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων.

Η καταστροφή της Ελλάδας είναι σχεδιασμένη και προβλέψιμη. Χρειάζονταν ένα πειραματόζωο το οποίο να χρησιμεύσει ως αποδιοπομπαίος τράγος και ως φόβητρο.
Ενας άλλος λόγος ήταν ότι στην Ελλάδα μπορούσε να αποδοθεί ευθύνη της προηγούμενης κατάστασης και των προβλημάτων υπερχρέωσης στη διαφθορά του πολιτικού συστήματος και στην κακή οργάνωση του κράτους. Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα, όμως, μαζικά δωροδοκήθηκε από τη Siemens. Τις απάτες, δε του Σημίτη και της Goldman Sachs με τα swaps τα ήξερε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Υπάρχει Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή έχει γίνει παράρτημα της Goldman Sachs;

Οι Έλληνες, για τους δυτικούς, ήταν πάντα ύποπτοι για φιλορωσισμό. Άλλος ένας λόγος της τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας της Ελλάδας και της Κύπρου είναι ότι  με τον έλεγχό τους, οι δυτικοί ελέγχουν την πρόσβαση της Ρωσίας στις θερμές θάλασσες αλλά και διευκολύνεται η πρόσβαση της Ευρώπης και ειδικά της Γερμανίας στη Μέση Ανατολή.
Οι δυτικοί πάντα είχαν τον έλεγχο στην Ελλάδα αλλά φαινόμενα όπως ο Κώστας Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν φαινόμενα που δεν τους άρεσαν.

Όλα αυτά εντάσσονται όμως και σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που είναι αυτό της παγκοσμιοποίησης. Η παγκοσμιοποίηση είναι μια δικτατορία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου σε συνεργασία με το αμερικανοστρατιωτικό σύμπλεγμα. Η παγκοσμιοποίηση, από τη φύση της, θέλει να καταργήσει τα έθνη κράτη, θέλει να φτιάξει μία άμορφη ανθρωπότητα όπου οι άνθρωποι θα γίνουν ζώα.
Η Ελλάδα, ως χώρα όπου γεννήθηκαν οι αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας είναι η χώρα που και συμβολικά η τάξη του χρήματος θέλει να συντρίψει.

Τα δύο μεγάλα χαρτιά της Ελλάδας είναι η γεωπολιτική της θέση και η πολιτιστική της ταυτότητα. Εάν η Ελλάδα στρεφόταν προς τη Ρωσία, θα γινόταν μία τέτοια παγκόσμια κινητοποίηση που θα της επέτρεπε να διαπραγματευθεί. Χάθηκε μία τεράστια ιστορική ευκαιρία. Η Ρωσία ζητούσε μία διέξοδο, ο Πούτιν, ενδεχομένως, να ήθελε μία ενεργό παρέμβαση στην Ελλάδα. Η Ρωσία είναι ένας ανερχόμενος παράγοντας στη διεθνή πολιτική που η Ελλάδα είχε κάθε λόγο να διερευνήσει τις πιθανότητες συνεργασίας.

Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν ολοκλήρωσε ποτέ την Επανάσταση του 1821. Τα τζάκια που κυριαρχούν στην οικονομική και κοινωνική ζωή ήταν όλοι τους συνεργάτες των Ναζί.
Οι Αμερικανοί, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επέβαλλαν στην Ελλάδα μία μικροϊδιοκτησιακού τύπου οικονομία στη οποία θα έπαιζε βασικό ρόλο η συναλλαγή με το κράτος. Αυτός ήταν ένας τρόπος πολιτικού ελέγχου, στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ αντί να καταπολεμήσει αυτό το σύστημα, το διεύρυνε.

Οι ισχυρές δυνάμεις προσανατολίζονται προς την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, επομένως το φινάλε δεν έχει γραφτεί. Μπορεί να υπάρχουν δυνάμεις που να επιθυμούν η ιστορία αυτή να καταλήξει σε μία Ελληνοτουρκική διένεξη αντί να χρεωθούν την αποτυχία η Μέρκελ, οι μεγάλες τράπεζες, η Κομισιόν κτλ. Ποιος είναι αυτός που θα χρεωθεί την καταστροφή που θα έχει τεράστιες συνέπειες για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=mwAZEkRhyTo

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος - Take the money and run 15/1

Στην εκπομπή Take the money and run 15/1/2016 στις 20:00 προσκεκλημένος είναι ο γνωστός πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Μαζί με τη Φωτεινή Μαστρογιάννη θα συζητήσουν για τα πολιτικά τεκταινόμενα και τη διεθνή θέση της Ελλάδας όπως αυτή εξελίσσεται.

Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά στον παρακάτω σύνδεσμο:



Όλες τις προηγούμενες εκπομπές Take the money and run μπορείτε να παρακολουθήσετε στο κανάλι του YouTube Fotini Mastroyanni.


Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Take the money & run - Δημήτρης Πατέλης «Εάν οι λαοί πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, δεν μπορεί τίποτα να τους σταματήσει»

Στην εκπομπή Take the money and run, προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας και Ιστορίας της Επιστήμης του Πολυτεχνείου Κρήτης, κος Δημήτρης Πατέλης.


Σύμφωνα με τον κο Πατέλη το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτή συντελείται στις μέρες μας, είναι το αποτέλεσμα του νεοφιλελευθερισμού ο οποίος έχει πάρει φασίζουσες μορφές, εάν όχι απροκάλυπτα φασιστικές. Κάποιοι μίλησαν για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου χωριού στα πλαίσια του οποίου υπάρχει μία «αγαπητική» σχέση μεταξύ των χωρών. Προφανώς η σχέση αυτή βρίσκεται στην απόλυτη φαντασία κάποιων.

Από τη μία υπάρχει η θρησκευτική, λατρευτική αντίληψη ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ο παράδεισος από την άλλη στον αντίποδα αυτής της αντίληψης βρίσκεται ένα ρεύμα το οποίο αντιμετωπίζει την παγκοσμιοποίηση ως μυστικιστικό, χθόνιο κακό. Η αλήθεια δεν βρίσκεται ούτε στη μία ούτε στην άλλη πλευρά.


Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα επίπεδο ανάπτυξης της κοινωνίας που έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που δεν έχουν ξαναϋπάρξει. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι αντιφατικά. Είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται σε τέτοια έκταση, ένταση και βάθος αυτό το φαινόμενο.
Σήμερα ζούμε το στάδιο της προσπάθειας υποταγής της ανθρωπότητας στους ισχυρούς μονοπωλιακούς ομίλους που έχουν ως στόχο την τιθάσευση της ανθρωπότητας για τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα. Η οικονομική πολιτική επιβάλλεται με βάναυσους τρόπους όπως είναι η μορφή αποικιοποίησης που υφίσταται ο Ελληνικός λαός με τα μνημόνια κτλ. Θα λέγαμε ότι είναι μία μορφή κοινωνικού και οικονομικού πολέμου εναντίον των λαών και η Ελλάδα βρίσκεται, σήμερα, στο επίκεντρο αυτού του πολέμου.

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί μία παγκόσμια κεφαλαιοκρατία με δεδομένα χαρακτηριστικά.  Ο άνθρωπος πλέον είναι τύποις ελεύθερος. Η κοινωνία έχει διχαστεί – από τη μία βρίσκονται αυτοί που δεν έχουν πόρους από την άλλη είναι αυτοί, που είναι και οι πολύ λιγότεροι, που κατέχουν τα κεφαλαιουχικά αγαθά.  Το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας πρέπει να εργάζεται για τους κεφαλαιούχους για να έχει τα προς το ζην με τη μορφή της εξαρτημένης, μισθωτής εργασίας που είναι ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και στην οποία εδράζεται η κεφαλαιοκρατία.




 Οι μεγάλοι πολυεθνικοί όμιλοι, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει τεράστια συσσώρευση κεφαλαίου σε πλανητική κλίμακα, έχουν προσλάβει διαστάσεις που υπερβαίνουν την ισχύ χωρών. Οι σχέσεις ιδιοκτησίας έχουν πλέον πολυεπίπεδη διάρθρωση υπό μορφή πυραμίδας. Στη βάση της πυραμίδας είναι οι σχέσεις ιδιοκτησίας που αφορούν άμεσες παραγωγικές διαδικασίες του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα. Στο μέσo της πυραμίδας είναι η αγορά τίτλων μέσω χρηματιστηρίου και στην κορυφή της πυραμίδας είναι το χρηματοπιστωτικό επίπεδο οργάνωσης της παγκόσμιας οικονομίας.

Yπάρχει, πλέον, ένα κυκεώνα θεσμικών και εξωθεσμικών μορφών ιδιοκτησίες τεράστιας ισχύος, κάτι που κάποιοι αποκαλούν εικονικό κεφάλαιο.

Οι συνιστώσες της παγκοσμιοποίησης είναι παρά πολλές. Έχουμε τη δημιουργία μονοπωλίων αλλά και την ενοποίηση παραγωγικών διαδικασιών που δεν είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν (συνένωση τεχνολογικών διαδικασιών σε ένα προϊόν από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη).

Οι παραδοσιακές διαδικασίες που είναι οι πλέον εργασιοβόρες συγκεντρώνονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες χωρών του πλανήτη π.χ. Κίνα, χώρες της Αφρικής ενώ τα κέντρα των πολυεθνικών ομίλων είναι στις αναπτυγμένες χώρες του 19ου και 20ου αιώνα. Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται καινούρια κέντρα από τις λεγόμενες νέες ανερχόμενες δυνάμεις τα οποία όμως έχουν ακόμα μία μη δεσπόζουσα θέση.

Η πλανηταρχεύουσα δύναμη, οι ΗΠΑ, έχει το δικαίωμα δημιουργίας χρήματος και εξαγωγής της κρίσης στον υπόλοιπο κόσμο.Οι παγκόσμια διαδικτυομένες παραγωγικές διαδικασίες απαιτούν τεράστιες ροές πληροφορίας και αποτελούν κομμάτι των παραγωγικών δυνάμεων που είναι διατεταγμένες σε πλανητική κλίμακα κάτι που ποτέ δεν είχαμε ξανά.

Η στόχευση των πολυεθνικών ομίλων δεν είναι ανθρωπιστική. Δεν διστάζουν να θέσουν σε συνθήκες γενοκτονίας δισεκατομμύρια ανθρώπους προκειμένου να διασφαλίσουν τον επόμενο κύκλο συσσώρευσης, ξεπερνώντας τις κρισιακές δυσλειτουργίες. Στις κρίσεις βλέπουμε τι πρεσβεύουν οι φορείς αυτού του συστήματος (εθνικοί και υπερεθνικοί) και γίνονται φοβερά καταστροφικές προσπάθειες για μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη.

Οι ροές πληροφορίες χρησιμοποιούνται για τη βελτιστοποίηση της κερδοφορίας της κορυφής του οικονομικού κεφαλαίου. Μέσω αυτής της τεχνολογικής δυνατότητας κορυφώνεται ο οικονομικός παρασιτισμός. Οι επικυρίαρχοι εάν δεν συμπεριφερθούν με τον προαναφερθέντα τρόπο σε αυτές τις χρηματοπιστωτικές και παραγωγικές ροές, εάν κάνουν το ελάχιστο πίσω, τότε θα αφανιστούν γι’αυτό και αναθέτουν τη διοίκηση των επιχειρήσεών τους στα golden boys.

Στα πλαίσια αυτά δημιούργησαν το νεοφιλελευθερισμό ο οποίος θέλει την απρόσκοπτη κυκλοφορία κεφαλαίων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με την κατάργηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων. Απαξιώνεται έτσι η εργασία και κατακερματίζονται οι εργαζόμενοι σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Μέσω τέλος των αποκρατικοποιήσεων καταληστεύεται πλήρως ο εργαζόμενος.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η στρατηγική κατεύθυνση της παγκόσμιας κεφαλαιοκρατίας, της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική είναι η πολιτική που τα προβλήματα της ανισομέρειας γίνονται χάσματα. Σε συνθήκες κρίσης, όπως είναι αυτή που διανύουμε, το μόνο που τους απομένει να κάνουν είναι είτε αυτό που κάνουν στην Ελλάδα είτε αυτό που κάνουν σε χώρες όπως είναι η Συρία. Δηλαδή είτε εσωτερική υποτίμηση, απαξίωση των λαών με όρους γενοκτονίας είτε πόλεμο. Στα πλαίσια αυτά επιστρατεύονται ρατσιστικές ιδεολογίες  τύπου PIGS όπως είναι το αρκτικόλεξο που σχημάτισαν οι «μεγαλοφυείς» εταίροι μας για τις χώρες της περιφέρειας.Στη δε Συρία αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή δεν είναι μία περιφερειακή σύρραξη αλλά ένας παγκόσμιος πόλεμος. Τα κέντρα που είχαν συσσωρεύσει οικονομική, στρατιωτική και πολιτική ισχύ, βλέποντας ότι αναπτύσσονται άλλα κέντρα που απειλούν τη μονοκρατορία τους αρχίζουν και εξαπολύουν προληπτικό πόλεμο με υβριδική μορφή δια αντιπροσώπων. Ο παγκόσμιος αυτός πόλεμος είναι πολύ κοντά μας.

Αν δεν συγκροτηθούμε, όσοι υφιστάμεθα την υπερεκμετάλλευση της νεοαποικιοποίησης και της καταστροφικής απαξίωσης του ανθρώπου ως εργαζόμενο, εάν δεν αντιτάξουμε τα δικά μας θετικά αιτήματα, τότε είμαστε χαμένοι από χέρι. Ο αντίπαλος, βέβαια, είναι πάρα πολύ οργανωμένος σε βαθμό που να χειραγωγεί τους συλλογικούς, οικονομικούς και συνδικαλιστικούς φορείς και έτσι οι φορείς αυτοί είναι πολύ δύσκολο να αντισταθούν.


Παρόλα αυτά, εάν οι λαοί πάρουν τις τύχες στα χέρια τους τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει.

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Take the money and run - Δημήτρης Πατέλης 07/01 - Νέα Τάξη Πραγμάτων

Σήμερα Πέμπτη 7/1 στις 18:00 θα μεταδοθεί εκτάκτως η εκπομπή Take the money and run, με προσκεκλημένο το Δημήτρη Πατέλη, αναπληρωτή καθηγητή Φιλοσοφίας και Ιστορίας της Επιστήμης του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Θα συζητήσουμε για την παγκοσμιοποίηση και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων όπως εξελίσσεται διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα. Μην τη χάσετε!


Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Ποια είναι η γενιά του Πολυτεχνείου; Σύγκριση γενεών

                                                                                                Φωτεινή Μαστρογιάννη
       Οικονομολόγος, καθηγήτρια ΜΒΑ

Η γενιά του Πολυτεχνείου είναι η γενιά που στις μέρες μας έχει δεχτεί κριτική, σε μεγάλο βαθμό αρνητική. Ποια είναι όμως αυτή η γενιά; Τι ξέρουμε γι’αυτή;

Διάφορα επιστημονικά πεδία μελετούν τα χαρακτηριστικά της κάθε γενιάς και ιδίως το πεδίο του κοινωνικού μάρκετινγκ. Η γενιά του Πολυτεχνείου ανήκει στη γενιά που παγκόσμια ονομάζονται baby boomers. Έχει δύο υποκατηγορίες – αυτούς που γεννήθηκαν το 1946-1954 και αυτούς που γεννήθηκαν από το 1955-1965. Η δική μας γενιά του Πολυτεχνείου ανήκει στην πρώτη υποκατηγορία των baby boomers δηλαδή σε αυτούς που γεννήθηκαν το 1946-1954.



Η γενιά των baby boomers είναι η πολυπληθέστερη στον κόσμο και έχει επίσης το μεγαλύτερο αριθμό διαζυγίων. Ήταν αυτοί που ήταν ριζοσπάστες τη δεκαετία του 1970 αλλά τη δεκαετία του 1980 έγιναν γιάπις. Διδάχθηκαν από τους γονείς τους ότι υπάρχει το αμερικανικό όνειρο δηλαδή ότι ο κάθε ένας μπορεί να γίνει πλούσιος και έτσι έγιναν υλιστές, φιλόδοξοι και άπληστοι. Είναι μία γενιά ανταγωνιστική, εργατική, πιο μορφωμένη από τις προηγούμενες γενιές, μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, επαναστάτες αλλά είναι ταυτόχρονα καταναλωτές, υλιστές και εγωϊστές. Στην αρχή αμφισβήτησαν την εξουσία αλλά στη συνέχεια ταυτίστηκαν με αυτή.

Θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι «εξαιρετικά» ωστόσο παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες γυναίκες αυτής της γενιάς έμεναν στο σπίτι και δεν εργάζονταν, ο αριθμός διαζυγίων ήταν μεγάλος γιατί δεν μπορούσαν να βρουν την ισορροπία μεταξύ των πολλών ωρών εργασίας και της προσωπικής ζωής. 

Δεν τους αρέσει να τους ασκούν κριτική και δεν τους αρέσει να αναγνωρίζουν τη δουλειά των άλλων (πιθανόν γιατί είναι πολύ ανταγωνιστικοί), θέλουν να είναι το επίκεντρο της προσοχής και θεωρούν τη δουλειά τους και τον εαυτό τους ως πολύ σημαντικούς. Ιδιαίτερα καταναλωτική γενιά του τύπου «αγόρασε τώρα, πλήρωσε αργότερα». Επαγγελματικά πιστεύουν ότι πρέπει κάποιος να εξελίσσεται με βάση τα χρόνια προϋπηρεσίας του και όχι με βάση τις δεξιότητες και τη γνώση του. Λόγω του ότι αρκετοί από τη γενιά των baby boomers δεν έχουν αποταμιεύσει χρήματα παρά τις ευνοϊκές οικονομικές συνθήκες που επικράτησαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε παγκόσμια κλίμακα, φοβούνται ότι με τη συνταξιοδότηση δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης και γι’αυτό θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται.

Είναι μία γενιά αρκετά αντιφατική, ευτυχώς όμως, η επόμενη γενιά εάν και μικρότερη αριθμητικά δηλαδή η γενιά Χ (έτος γέννησης 1966 –1976) παρουσιάζει πιο υγιή χαρακτηριστικά. Είναι η πρώτη γενιά που δεν μπόρεσε, λόγω του οικονομικού συστήματος, να είναι σε καλύτερη οικονομικά θέση από τους γονείς της. Ωστόσο είναι ιδιαίτερα μορφωμένη και πιστεύει στη διαρκή μόρφωση με στόχο τον εμπλουτισμό των δεξιοτήτων της και όχι την απόκτηση χρήματος. Πιστεύουν στην ισορροπία μεταξύ ζωής και επαγγέλματος και η αναγνώριση που επιδιώκουν για τη δουλειά τους δεν είναι το χρήμα αλλά ο περισσότερος χρόνος τον οποίο μπορούν να δαπανήσουν για τα ενδιαφέροντά τους ή για την οικογένειά τους για την οποία ανησυχούν λόγω της απέχθειάς τους για τα διαζύγια. Δεν θέλουν να μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς τον ένα γονέα και στο να μην υπάρχει οικονομικός προγραμματισμός. 

Με τους baby boomers τους χωρίζει χάσμα και αυτός είναι πιθανόν άλλος ένας από τους λόγους που η ελληνική γενιά Χ αντιπαθεί τόσο τη γενιά του Πολυτεχνείου.  Η γενιά Χ είναι στη βάση της αντικομφορμίστρια, αμφισβητεί τους θεσμούς και δεν έχει ταυτιστεί με την εξουσία όπως έκαναν οι baby boomers, το αντίθετο απεχθάνεται την εξουσία και αγνοεί την ηγεσία. Είναι φύσει δημοκράτες και τους αρέσει να εργάζονται σε ένα περιβάλλον που να αντιπροσωπεύει αυτές τις αξίες δηλαδή την ανεξαρτησία, τις υψηλές δεξιότητες, ένα περιβάλλον όπου μπορούν να εργάζονται έξυπνα, παράγοντας περισσότερο και δαπανώντας λιγότερες ώρες εργασίας. Θέλουν να αμείβονται για τις ώρες που εργάζονται και όχι λιγότερο. Θεωρούν ότι οι γνώσεις που αποκτούν τους δίνουν τα εχέγγυα για τη μετακίνηση σε ένα καλύτερο και πιο προσοδοφόρο επαγγελματικό περιβάλλον. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αποτελούν την πιο μορφωμένη γενιά, με τους περισσότερους απόφοιτους πανεπιστημίου.

Τους αρέσουν τα ενδιαφέροντα εργασιακά καθήκοντα και εάν κάποιος δεν τους τα παρέχει τότε μετακινούνται σε άλλο εργασιακό περιβάλλον. Σε αντίθεση με τη γενιά των baby boomers είναι συντηρητικοί καταναλωτές αλλά και γνώστες της τεχνολογίας. Είναι ανυπόμονοι, ωστόσο, και δεν είναι καλοί στην επικοινωνία. Δεν είναι αισιόδοξοι και έχουν ένα διαρκές αίσθημα θυμού. Ασχολούνται με τη φιλανθρωπία, είναι υπέρμαχοι της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και θέλουν να συνταξιοδοτηθούν γρήγορα με τα χρήματα που έχουν εξοικονομήσει προκειμένου να αποκτήσουν καινούριες εμπειρίες.

Η γενιά Υ που είναι αυτοί που γεννήθηκαν από το 1977-1994 αποτελούν τη γενιά που είναι τόσο πολυπληθής σχεδόν όσο και οι baby boomers. Είναι η γενιά που γεννήθηκε με χωρισμένους γονείς, αυτός πιθανόν να είναι και ο λόγος που, παρά την ανεξαρτησία τους, δίνουν έμφαση στα παιδιά, στην οικογένεια και στην πατρίδα. Έμαθαν από μικροί να δουλεύουν με πρόγραμμα, είναι κοινωνικοί, τεχνολογικά εξαιρετικά ευφυείς, πολύ ανταγωνιστικοί, τους αρέσει   να είναι το επίκεντρο της προσοχής αλλά ταυτόχρονα τους αρέσει η πνευματικότητα και να περνάνε καλά. Παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες με τους baby boomers όπως είναι η στάση του «εγώ θέλω να είμαι πρώτος» αλλά και στην πολιτική αντίληψη. Θεωρούν τους baby boomers ως «ωραίους τύπους» και είναι τόσο καταναλωτές όσο αυτοί. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους πιστεύουν ότι η εκπαίδευση είναι ένα εξωφρενικό έξοδο. Ικανοί εργαζόμενοι αλλά τους αρέσει να τηρούν το ωράριο και θεωρούν την εργασία ως κάτι που παρεμβάλλεται μεταξύ των σαββατοκύριακων. Όπως και η γενιά Χ επιζητούν την ισορροπία μεταξύ της δουλειάς και της προσωπικής ζωής και τους αρέσει να βελτιώνουν τις δεξιότητές τους. Θέλουν επίσης να αμείβονται καλά για το παραγόμενο έργο τους. Τους αρέσει η ομαδική εργασία, είναι καινοτόμοι και θέλουν να δουλεύουν με φίλους. Είναι ευγενικοί σε αντίθεση με τη γενιά Χ που είναι απότομοι και ευθείς.

Η τελευταία γενιά για την οποία όμως δεν γνωρίζουμε πολλά είναι η γενιά Ζ δηλαδή αυτοί που γεννήθηκαν από το 1995-2012.  Οι γονείς τους ανήκουν στη γενιά Χ Γι’αυτούς γνωρίζουμε περισσότερα για το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν το οποίο είναι ιδιαίτερα μεταβλητό και ποικίλο, κατ’επέκταση η γενιά αναμένεται να μην είναι έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Το περιβάλλον που μεγαλώνει διακρίνεται από την εξέλιξη της τεχνολογίας αλλά και την εξέλιξη της εκπαίδευσης και έτσι έχουν εξατομικευμένη εκπαίδευση. Αναμένεται να είναι πιο τεχνολογικά ευφυείς σε σχέση με τη γενιά Υ και γενικότερα πιο ώριμοι σε σχέση με τη γενιά Υ, επιθυμούν να αλλάξουν τον κόσμο (το 60% από αυτούς θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο σε σχέση με το 39% της γενιάς Υ). Δεν είναι κυνικοί σαν τους γονείς τους τη γενιά Χ, τους αρέσει ο εθελοντισμός και εκτιμούν την εκπαίδευση. Τυπικός εκπρόσωπος της γενιάς αυτής είναι η πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι που αγωνίζεται για την εκπαίδευση των κοριτσιών, επιβίωσε μετά από απόπειρα δολοφονίας  από τους Ταλιμπάν και είναι η νεότερη κάτοχος του βραβείου Νόμπελ (2014 – Νόμπελ Ειρήνης).


Αυτή ήταν μία σύντομη παρουσίαση των διαφορετικών γενεών, ανεξάρτητα όμως από τα επί μέρους χαρακτηριστικά τους, είναι καιρός η γενιά των baby boomers ή στα καθ’ημάς γενιά του Πολυτεχνείου να αποχωρήσει από το προσκήνιο και να αφήσει τις επόμενες γενιές να δημιουργήσουν ένα κόσμο όπως αυτές τον επιθυμούν. Ήδη στη χώρα μας, η γενιά Χ έχει αρχίσει να συμμετέχει ενεργά στη διακυβέρνηση της χώρας αλλά δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι η διακυβέρνηση έχει αναληφθεί εξ ολοκλήρου από τη γενιά αυτή παρά από μεμονωμένες περιπτώσεις. Χρειάζεται να δούμε μεγαλύτερη συμμετοχή από τη γενιά Χ αλλά και από τη γενιά Υ. Είμαστε λοιπόν σε αναμονή…

 

Παραπομπές