Γιώργος Αδαλής "Σε επιτήρηση πρέπει να μπει η Γερμανία και όχι η Ελλάδα"

Στην εκπομπή Take the money & run, προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη ήταν ο οικονομολόγος και εκδότης των Aegean Times κος Γιώργος Αδαλής. Ο κος Γιώργος Αδαλής έχει προβλέψει πολλάκις την εξέλιξη της Ελληνικής οικονομίας. Η άποψή του, κατά τον ίδιο, χαρακτηρίζεται ως «αιρετική».

Σύμφωνα με τον κο Αδαλή, στη συμφωνία GATT στο Γύρο της Ουρουγουάης, οι χώρες πήραν αποφάσεις για την αγροτική οικονομία και γενικώς για το εμπόριο. Ο Γύρος αυτός υπήρξε η αρχή του τέλους της Ελληνικής οικονομίας. Οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου συμφώνησαν σε αυτό που ήθελε η ΕΕ για την Ελλάδα που ήταν ένας πολύ στενός πρωτογενής τομέας με μείωση του αριθμού των αγροτών από τις 900.000 που ήταν τότε σε 350.000. Η μείωση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω των επιδοτήσεων κτλ. Στα πλαίσια αυτά έγιναν αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών που ήταν αποτυχημένες όπως ήταν αυτή που έγινε με τον καπνό από την ποικιλία τσεμπέλι στην ποικιλία Virginia.

Στο δευτερογενή τομέα η ΕΕ δεν ήθελε η Ελλάδα π.χ. να παράγει αυτοκίνητα γιατί η παραγωγή αυτοκινήτων ανήκε σε άλλες χώρες όπως είναι π.χ. η Γερμανία, η Γαλλία κτλ. ενώ η Ελλάδα συμφώνησε να τα αγοράζει από τους εταίρους. Το ίδιο συνέβηκε και με την αλιεία. Στη βιοτεχνία και στη βιομηχανία μειώθηκε η παραγωγή και δημιουργήθηκε μία οικονομία εικονικής πραγματικότητας.

Μετά τη δεκαετία 1990-2000, το ΑΕΠ έφθασε στα  235 δισ. Ευρώ το 2004 όπου το 67% προέρχονταν από την κατανάλωση. Μόνο το 33% προέρχονταν από όλους τους παραγωγικούς κλάδους.

Η κατάσταση αυτή δεν αποτέλεσε επιλογή της Ελλάδας. Η φούσκα αυτή προήρθε από τη συμφωνία της GATT με κοινή συναίνεση της ΕΕ και των δομών της και αργότερα συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να φοβάται γιατί με την είσοδό της στο Ευρώ θα είχε αποπληθωρισμό και φτηνό χρήμα ενώ θα είχε έσοδα από υπηρεσίες όπως είναι π.χ. ο τουρισμός, ο οποίος όμως είναι ένας τομέας με μεγάλη μεταβλητότητα.

Όλοι οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί της χώρας μας από το 1991 και μετά, γνώριζαν τι σχεδιάζουν οι άλλοι και γνώριζαν πολύ καλά τι έρχεται. Ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε ούτε για την είσοδο στο Ευρώ ούτε για την είσοδο στην ΕΕ.

Η Ελλάδα επιλέχθηκε για να μετρηθεί ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζε διεθνώς το τραπεζικό σύστημα, όπου εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι με τραπεζικό σύστημα εννοούνται οι τράπεζες που δανείζουν άλλες τράπεζες ή δανείζουν άλλες χώρες.

Όταν καταργήθηκε ο κανόνας του χρυσού, εφευρέθηκε ένας άλλος κανόνας ο οποίος ήταν η δημιουργία χρήματος μέσω χρέους. Όμως αυτό είχε κάποιους περιορισμούς, οι τράπεζες δεν μπορούσαν να δανείζουν πέραν ενός ορίου που είχε θεσπισθεί σε σχέση με τα υπαρκτά κεφάλαιά τους. Οι τράπεζες δάνειζαν χρήματα πάνω από το όριο που έπρεπε αλλά επίσης, δάνειζαν χρήματα που όμως δεν είχαν.

Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος να καλυφθεί η ιδιωτική αυτή ζημιά. Έτσι δημιούργησαν έναν καινούριο κανόνα αλλά έπρεπε να βρεθεί ένα πραγματικό περιβάλλον για να γίνει το πείραμα. Πριν την Ελλάδα το πείραμα έγινε στην Ουγγαρία με την κυβέρνηση Ορμπαν όπου έριξαν τον Ορμπαν αλλά οι Ούγγροι τον επανέφεραν. Η Ουγγαρία όμως ήταν μία χώρα εκτός του σκληρού πυρήνα του Ευρώ και ήθελαν μία χώρα εντός Ευρώ. Δεν επέλεξαν την Πορτογαλία ή μία χώρα της κεντρικής Ευρώπης. Επέλεξαν την Ελλάδα για ένα και μοναδικό λόγο που ήταν η Τράπεζα της Ελλάδος και στην οποία θα μπορούσαν να είχαν πλήρη έλεγχο γιατί  ανήκε στους ίδιους. Η Ελλάδα από το 1836 και μετά δεν είχε δική της κεντρική τράπεζα.

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να διευκρινισθεί ότι το ΔΝΤ δεν είχε αντικρουόμενα συμφέροντα με την ΕΕ αλλά ήταν όλοι μαζί.

Το 1954 στην Καταστατική Χάρτα της Συνθήκης της Ρώμης στην οποία ιδρύθηκε η ΕΟΚ, υπάρχει ένας κοινός πυλώνας που ισχύει μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με αυτόν η ΕΕ μπορεί να ασχοληθεί με τα του δημοσίου τομέα π.χ. συντάξεις, μισθούς ΔΥ κτλ, απαγορεύεται όμως η ενασχόληση με τα του ιδιωτικού τομέα. Γι’αυτό όταν ένα κράτος επιχορηγεί μία ιδιωτική επιχείρηση παίρνει πρόστιμο από την ΕΕ όπως συνέβη και με την περίπτωση της Ολυμπιακής.

Πήραν δηλαδή έναν πεθαμένο οργανισμό (το ΔΝΤ) που είχε τρεις πελάτες, με την Τουρκία πριν την Ελλάδα και αυτό έγινε όχι γιατί έλειπαν τα 30 δις Ευρώ από τα πρώτα 120 δις από την ΕΕ αλλά γιατί το ΔΝΤ ως δανειστής θα μπορούσε να επικυριαρχήσει στον ιδιωτικό τομέα βάζοντας ανθρώπους σε καίριους τομείς του ιδιωτικού τομέα και στα υπουργεία που τον ελέγχουν.

Το 2009, η Ελλάδα δεν είχε τραπεζικό πρόβλημα, οι τράπεζες όλης της Ελλάδας καλπάζανε. Είχανε πάρει μερίδιο σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων και την Τουρκία, είχαν δε υπερκέρδη. Αντιθέτως, οι τράπεζες στη Δανία είχαν πρόβλημα το 2008, μην ξεχνάμε ότι 10 τράπεζες στη Δανία έχουν κλείσει.

Το Λουξεμβούργο, όσον αφορά το δημόσιο χρέος, είχε χειρότερο πρόβλημα από εμάς. Όταν οι Έλληνες είχαν 37.000 Ευρώ χρέος κατά κεφαλή, οι Λουξεμβούργιοι είχαν 3.053.000 Ευρώ κατά κεφαλή. Το αστείο και τραγικό ταυτόχρονα, είναι ότι μας έστειλαν τον Λουξεμβούργιο να κάνει σε εμάς μάθημα για την κρίση χρέους και δεν βρέθηκε κανένας να του πει να συμμαζέψει τη χώρα του.

Οι Γερμανοί μας κυβερνούσαν πάντα από τη βασιλεία του Όθωνα, τους Γλύξμπουργκ μέχρι τη διακυβέρνηση Σημίτη. Το ποσοστό του 17% που είχε η Γερμανία στις ελληνικές δημόσιες επενδύσεις, ανέβηκε στο 80% όταν ο Σημίτης παρέδωσε την εξουσία. Έτσι χάσαμε και πολλούς συμμάχους ενώ το πουλέν της Γερμανίας δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Τουρκία.

Από το 1823 μας δανείζουνε και για κάθε εκατομμύριο που παίρνουμε, εισπράττουμε μόνο το 25-30%. Τα δάνεια που πήραμε τότε τα αποπληρώσαμε πριν μερικά χρόνια.

Η δε Τράπεζα της Ελλάδος είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο και υπάρχει νόμος σύμφωνα με τον οποίο το Ελληνικό δημόσιο μπορούσε να κατέχει μόνο μέχρι το 30%. Τώρα υπάρχει νόμος που λέει ότι μπορεί να κατέχει μέχρι το 8% και μεσούσης της κρίσης το 2012 άρχισαν να ψηφίζουν στις συνελεύσεις μέχρι και αλλοδαποί που έχουν μετοχές ενώ παλιά ψήφιζαν μόνο οι γηγενείς Έλληνες.

Η κρίση τους ξεσκέπασε. Να βρεθεί ένας υπουργός οικονομικών και ένας πρωθυπουργός να πει ότι τους τελευταίους 20 διοικητές της ΤτΕ τους διόρισε αυτός χωρίς να πάρει τηλέφωνο έναν από τους μεγαλοιδιοκτήτες της που είναι η Blackrock και η Berger Bergmann.

Ας μας πει κάποιος γιατί η Γερμανία έχει δημόσια κεντρική τράπεζα αλλά και άλλες χώρες όπως ο Καναδάς κτλ. Το πείραμα ήταν η μεταβίβαση του τεράστιου ιδιωτικού χρέους που δημιούργησε η τραπεζοκρατία και ο αλόγιστος δανεισμός που έφθασαν να δανείζουν ως και τους εξωγήινους γιατί δεν εξηγείται αλλιώς το ύψος του χρέους.

Θέλουν να μεταβιβάσουν το ιδιωτικό χρέος στους πολίτες. Ποια οικονομική θεωρία υποστηρίζει κάτι τέτοιο; Όταν οι τράπεζες είχαν υπερκέρδη τα έδιναν στους πολίτες; Γιατί οι πολίτες να πληρώσουν τις ζημιές των τραπεζών;

Η ελληνική οικονομία είχε πρόβλημα αλλά όχι τόσο μεγάλο ώστε να μπει σε επιτήρηση. Σε μεγάλη επιτήρηση πρέπει να μπει η Γερμανία γιατί το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας της ΕΕ κρύβεται στα σπλάχνα της γερμανικής οικονομίας.

Εάν η Ελλάδα δεν ήθελε να είναι το πειραματόζωο έπρεπε από το 2010 να είχε επιστρέψει στη δραχμή. Σήμερα, εάν κάποιος θέλει να λύσει το πρόβλημα είναι υπόθεση 48 ωρών και σε 6 μήνες η Ελλάδα επανέρχεται στο 2009. Εάν κάποιος απειλούσε το 2010 με έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ η Ελλάδα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Άλλωστε αυτοί που τότε μας εκβίαζαν ότι π.χ. θα έκαναν πόλεμο με την Τουρκία, εξακολουθούν να μας εκβιάζουν με το ίδιο πρόσχημα έξι χρόνια μετά και θα εξακολουθούν να το κάνουν και θα το κάνουν συνέχεια.

Όλα αυτά είναι δημιουργήματα που γίνονται σε υπόγεια τραπεζών. Ο Ελληνας πολίτης ακόμα δεν έχει καταλάβει τι έχει συμβεί στην οικονομία και πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Έχει υποστεί προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου και πιστεύει ότι αυτή η ιστορία θα τελειώσει.

Όσον αφορά τη δραχμή είναι παραμύθι ότι δεν θα έχουμε ούτε φάρμακα ούτε πετρέλαιο. Πότε η Ελλάδα εισήγαγε πετρέλαιο για τελευταία φορά; Στη δραχμή το πετρέλαιο θα είναι πιο φτηνό γιατί εισάγεται από το Βαρδινογιάννη και το Λάτση που τώρα το βρίσκουν ακριβό. Άμα η Ελλάδα πάει στη δραχμή θα πάψει ο Βαρδινογιάννης και ο Λάτσης να έχουν λεφτά;

Οι Ελληνες να κάτσουν να σκεφθούν πως ζούσαν με τη δραχμή και πως με το ευρώ. Να αναλογισθούν εάν ήταν έτοιμοι να δεχθούν ένα βαρύ τραπεζογραμμάτιο όπως το ευρώ. Το κουτί με τα σπίρτα κόστιζα 10 δρχ. και σήμερα κοστίζει 1 Ευρώ δηλαδή 341 δρχ.

Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα μιλάνε για την οικονομία οι μη ειδικοί π.χ. γεωπόνοι, τηλεβιβλιοπώλες, φαρμακοποιοί, υπάλληλοι της Εθνικής Τράπεζας που δεν πήγαν ποτέ να δουλέψουν στην τράπεζα, μόνιμα άνεργοι, γιατροί κτλ. Στο εξωτερικό μιλάνε οι ειδικοί.

Ο λαός θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να ξεφύγει χρησιμοποιώντας του πολιτικούς. Πρέπει να προκηρύξει εκλογές χωρίς κόμματα όπως έγινε το 1908. Να ψηφισθεί ένας νόμος όπου όσοι διατέλεσαν υπουργοί οικονομικών και πρωθυπουργοί να απαγορεύεται να ξανασυμμετέχουν στις εκλογές.

Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάποιος υπουργός οικονομικών εάν δεν έχει τις «ευλογίες» των εταιριών και των τραπεζών. Ο σημερινός υπουργός Τσακαλώτος είναι και επενδυτής σε μία από αυτές τις τράπεζες (Blackrock) ενώ θα έπρεπε να ντρέπεται ενώ κάποιοι ανόητοι πάνε και τον ψηφίζουν.

Το αισιόδοξο είναι ότι ενώ κάποιοι προσπαθούν να καταστρέψουν ολοσχερώς την ελληνική οικονομία, δεν μπορούν να το κάνουν γιατί ο Έλληνας είχε προβλέψει βαθιά μέσα του όλα αυτά που έρχονται και έχει «καβάντζες» Ο θυμόσοφος Έλληνας και αυτά είχε προβλέψει και αυτά που έρχονται με τα εθνικά θέματα και σε αυτά θα αντιδράσει όπως αντέδρασε στο παρελθόν.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Έλληνας έχει γίνει ράθυμος και ότι δεν είναι ο ίδιος με τον Έλληνα που τα έβαλε με δύο αυτοκρατορίες – της Ρώμης και του Γ’ Ράιχ.

Είναι όμως ο ίδιος Έλληνας και είναι αυτός που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

Ο κος Αδαλής έκλεισε τη συνέντευξη με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά ο Έλληνας πρέπει να απαλλαγεί από τους γόνους και τις θυγατέρες που του ρουφάνε το αίμα τα τελευταία 60 χρόνια.

Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο: