Οικονομικό Σπουδαστήρι

Οικονομικό Σπουδαστήρι
Γι'Αυτούς που Θέλουν Εξειδίκευση

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

ΕΛΛΑΔΑ και ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Φωτεινή Μαστρογιάννη
Οικονομολόγος, καθ.ΜΒΑ, συγγραφέας
Η έννοια της εξάρτησης έχει αναλυθεί εκτενώς από την  οικονομική επιστήμη. Η αντίστοιχη οικονομική θεωρία υποστηρίζει ότι η αιτία υπανάπτυξης πολλών χωρών οφείλεται σε μία συγκεκριμένη δομή της παγκόσμιας οικονομίας η οποία ευνοεί ορισμένες χώρες εις βάρος των άλλων και περιορίζει τη δυνατότητα ανάπτυξης των υποδεέστερων οικονομιών (Dos Santos, 1971), καθιστώντας τις χώρες με τις υποδεέστερες οικονομίες φτωχές και μόνιμα εξαρτημένες από τη βοήθεια των ισχυρότερων χωρών.
Η εξάρτηση δημιουργεί δύναμη. Πλήθος θεωριών διαφόρων επιστημονικών πεδίων  έχουν αναλύσει την έννοια της εξάρτησης συγκλίνοντας σε πολλά σημεία.


Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Emerson (1962) όταν ένας άνθρωπος εξαρτάται από τον άλλο για κάτι που έχει ανάγκη τότε ο δεύτερος είναι αυτός που έχει τη δύναμη. Η εξάρτηση μεγαλώνει όταν το άτομο δεν έχει εναλλακτικές λύσεις και πρέπει να συνδιαλλαχτεί με αυτόν που έχει τη δύναμη προκειμένου να πάρει αυτό που χρειάζεται. Στην περίπτωσή μας αυτό ισχύει σε επίπεδο χώρας όπου η Ελλάδα είναι πλήρως εξαρτώμενη από τους θεσμούς προκειμένου να μην χρεοκοπήσει. Ο εθισμός π.χ. από τα ναρκωτικά είναι μία βαριά μορφή εξάρτησης γι’αυτό δεν είναι τυχαίο που ο Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης απεκάλεσε την Ελλάδα ναρκομανή. «Η Ελλάδα είναι σαν ναρκομανής που ζητάει την επόμενη δόση, δεν θα το δεχτούμε αυτό» .

Η μεγάλη εξάρτηση, σύμφωνα με τους ψυχολόγους (Bressert, 2016) μπορεί να οδηγήσει σε ψυχική διαταραχή. Η διαταραχή της εξαρτημένης προσωπικότητας έχει πλέον αναπτυχθεί σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό που φοβάται την εγκατάλειψη από τον ισχυρό (ΕΕ, θεσμοί κτλ.) και χρειάζεται τη συνεχή φροντίδα του. Έχει αποκτήσει πλέον εξαρτημένη και υποτακτική συμπεριφορά γιατί θεωρεί ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την βοήθεια των ισχυρών. Όπως τα άτομα που έχουν αυτή τη διαταραχή έτσι και μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού είναι πλέον απαισιόδοξο και αμφιβάλλει ή και υποτιμά τις ικανότητές του.
Αυτός που θέλει να αυξήσει τη δύναμη του προσπαθεί να αυξήσει την εξάρτηση είτε αυξάνοντας το επίπεδο ανάγκης του εξαρτώμενου (π.χ. επιβολή των capital controls στην Ελλάδα) είτε περιορίζοντας τις εναλλακτικές που μπορεί να διαθέτει το άτομο (απειλές καταστροφής για έξοδο από την Ευρωζώνη ή την ΕΕ) είτε ακόμα και λεκτικά (διαρκής υποτίμηση του ελληνικού λαού από τα ξένα ΜΜΕ κυρίως τα γερμανικά).
Σύμφωνα με την κοινωνιολογική θεωρία του Emerson, η εξάρτηση μειώνεται όταν το άτομο βρίσκει εναλλακτικές ή όταν αποφασίζει να παύσει τον διαρκή εξευτελισμό που του προκαλεί η εξάρτηση από τον ισχυρό. Δεν είναι άραγε εξευτελιστικό αυτό που βιώνει ο ελληνικός λαός από τους δανειστές;
Οι υποστηρικτές της οικονομικής θεωρίας της εξάρτησης υποστηρίζουν ότι μία χώρα μπορεί να απαλλαχθεί από την εξάρτηση με διάφορους τρόπους. Στην Ελλάδα, η μία τάση υποστηρίζει ότι η αποκοπή από την εξάρτηση θα πρέπει να γίνει όταν η κυριαρχούσα χώρα ή σύνολο χωρών (βλ.βόρειες χώρες της ΕΕ) θα είναι σε στιγμή αδυναμίας όπως έγινε το 1950 με την Ινδία και τη Βρετανία, υποστηρίζεται δηλαδή ότι η κατάλληλη στιγμή είναι όταν το ίδιο το Ευρώ θα αρχίσει να έχει πρόβλημα και όχι να επιδιώξει η Ελλάδα την έξοδό της από την Ευρωζώνη
Η άλλη τάση υποστηρίζει την εκβιομηχάνιση – υποκατάσταση των εισαγωγών δηλαδή την παραγωγή αγαθών σε τοπικό επίπεδο αντί της εισαγωγής τους από το εξωτερικό (Escobar 1995) όπως έγινε σε αρκετές χώρες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και 1980 προκειμένου η Ελλάδα να είναι οικονομικά αυτάρκης. Παράλληλα, σε διεθνές επίπεδο η χώρα θα πρέπει να δημιουργήσει τις κατάλληλες συμμαχίες με άλλες χώρες που να έχουν παρόμοιες βλέψεις και έτσι να ισχυροποιήσει την πολιτική της παρουσία.
Το επίπεδο ανισοτήτων εντός της ίδιας της χώρας δηλαδή μεταξύ του μεγάλου μέρους του πληθυσμού και των τοπικών ελίτ δεν έχει αναλυθεί εκτενώς. Είναι γνωστό ότι εάν ακολουθηθεί η τάση της εκβιομηχάνισης – υποκατάστασης των εισαγωγών χωρίς όμως να αντιμετωπισθούν οι εγχώριες ανισότητες τότε μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη αλλά θα υπάρξει ταυτόχρονα και αύξηση των ανισοτήτων και κατά συνέπεια θα υπάρχει ανάπτυξη μεν αλλά όχι κοινωνική ευημερία η οποία φαίνεται από δείκτες όπως είναι π.χ. το προσδόκιμο  ζωής, η παιδεία κτλ.
Και οι δύο προσεγγίσεις ωστόσο δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς το θέμα της παγκοσμιοποίησης, εστιάζουν κυρίως στο κράτος-έθνος όταν η εξέλιξη της τεχνολογίας των επικοινωνιών έχει καταρρίψει τα σύνορα και πλέον οι διάφορες κοινωνικές ομάδες (κυρίαρχες και μη) ενός έθνους επικοινωνούν εύκολα με τις αντίστοιχες στο εξωτερικό (Reyes, 2001). Ως εκ τούτου, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι επικρατεί περισσότερο μία προσέγγιση κοινωνικών τάξεων παρά κρατών ή εθνών.
Η εξάρτηση τόσο η κοινωνική όσο και η οικονομική είναι μία αφύσικη και άρρωστη κατάσταση και ως εκ τούτου πρέπει να τερματίζεται αλλά με συγκεκριμένο σχέδιο και συνυπολογίζοντας όλες τις σύγχρονες συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί στο παγκόσμιο περιβάλλον.


Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Bressert, S. (2016). Dependent Personality Disorder Symptoms. Psych Central. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό:
<http://psychcentral.com/disorders/dependent-personality-disorder-symptoms/>

Capital.gr (2016). Capital Controls: Η κρίση εμπιστοσύνης ανάγκασε σε φυγή 45 δισ. Καταθέσεων. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό: <http://www.capital.gr/story/3136395>

Dos Santos, Τ. (1971). The Structure of Dependence in K.T. Fann and Donald C. Hodges, eds., Readings in U.S. Imperialism. Boston: Porter Sargent.


Enikonomia.gr (2015). Σαπέν: Το ελληνικό χρέος είναι ένα θέμα, αλλά η Γαλλία είναι εδώ. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό: <http://www.enikonomia.gr/timeliness/12972,Sapen-To-ellhniko-xreos-einai-ena-8ema-alla-h-Gallia-einai-edw.html>

Ferraro, V. (2008). Dependency Theory: An Introduction, The Development Economics Reader, ed. Giorgio Secondi, London: Routledge,  pp. 58-64. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό:

< https://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/depend.htm>


Reyes, G.E.(2001). Four Main Theories of Development: Modernization, Dependency, Word-Systems and Globalization. Διαθέσιμο στον Παγκόσμιο Ιστό:



Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

Μαρία Μαντουβάλου – Έχουν σχέδιο να αλώσουν το Ελληνικό έθνος


Στην εκπομπή Take the money & run προσκεκλημένη της Φωτεινής Μαστρογιάννη ήταν η πρ. αναπληρώτρια καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών κα Μαρία Μαντουβάλου.




Σύμφωνα με την κα Μαντουβάλου αυτό που γίνεται στα Πανεπιστήμια είναι προδοσία γιατί δεν είναι μόνο η διαφθορά, δεν είναι μόνο η αναξιοκρατία, δεν είναι οι χρηματισμοί, η κατασπατάληση των πόρων, των δήθεν κονδυλίων ερευνών που δεν δίνει κανείς απόδειξη του τι έκανε αλλά είναι η προσπάθεια που γίνεται μέσω των κονδυλίων να αλλάξουμε την σύνθεση στη Θράκη προκειμένου οι Πομάκοι να γίνουν Τούρκοι και όχι μόνο. 

Πολλοί Έλληνες και ξένοι έχουν καταγγείλει αυτά που συμβαίνουν. Ένα από τα βιβλία που έχουν καταγγείλει αυτή την κατάσταση είναι το «Αλιγάτορες των Πανεπιστημίων» . Ο καθηγητής που το έγραψε εξηγεί πως έγινε το ανοσιούργημα να μετατραπούν οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι, οι οποίοι έκαναν καταπληκτική δουλειά και ξαφνικά το 1984 τους έκαναν ανώτατη σχολή προκειμένου να γίνουν «καλύτεροι». Ποιοι καλύτεροι; Αυτοί που βγήκαν από τα τμήματα νηπιαγωγών-παιδαγωγών είναι αυτοί οι εθνομηδενιστές οι οποίοι φροντίζουν ακόμα και στα μεταπτυχιακά τμήματα να προωθούν ομοϊδεάτες τους, να παίρνουν τις θέσεις δηλαδή να εκμαυλίζουν φοιτητές μόνο και μόνο για να προωθήσουν τη δική τους ιδεολογία.

Πώς βγαίνουν οι Πρυτάνεις; Βγαίνουν με συναλλαγές με τους φοιτητές, με ανταλλάγματα. Το «Βήμα» το 2006 γράφει: «Ένταση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης». Ένας καθηγητής, ο μακαρίτης Στέλιος Αλεξανδρόπουλος κατήγγειλε ρουσφέτια στην επιλογή φοιτητών. Κάνανε διδάκτορες μέσα σε μία νύχτα όταν ο καθηγητής ήταν στην Κίνα. Επρόκειτο περί 50-60 ομοϊδεατών τους. Έχουν επανδρώσει και επιγυναικώσει τα πανεπιστήμια με ομοϊδεάτες τους που σημαίνει ότι υπάρχει άλωση των πανεπιστημίων.

Από τη μία πλευρά είναι οι ιδεολόγοι ομοϊδεάτες, από την άλλη είναι η περιβόητη οικογενειοκρατία.

Οι εθνομηδενιστές είναι φερέφωνα εντολοδόχων του εξωτερικού. Ξέρουμε ποια είναι αυτά τα κέντρα του εξωτερικού που επιχορηγούν τα μειονοτικά, τα ανθελληνικά, τα δήθεν SOS Ρατσισμός κτλ.Έχουν σχέδιο να αλώσουν το ελληνικό έθνος λέγοντας ότι το έθνος είναι μία κατασκευή που πρέπει να διαλυθεί εξού και τα μειονοτικά. Ο δάσκαλος Δημήτρης Νατσιός από τη Μακεδονία καταγγέλλει διαρκώς τα αίσχη που υπάρχουν στα εκπαιδευτικά βιβλία από τα νηπιαγωγεία ακόμη.

Εάν κάποιοι πρέπει να τιμωρηθούν πρωτίστως είναι οι πανεπιστημιακοί και μάλιστα των ανθρωπιστικών σπουδών  που κανονικά το μέλημά τους θα έπρεπε να είναι ανθρωπιστικό δηλαδή να διδάσκουν τον πατριωτισμό και την ορθοδοξία πράγματα για τα οποία δεν τολμά να μιλήσει κάποιος στα πανεπιστήμια.

Ποιοι όμως γίνονται καθηγητές πανεπιστημίων; Υπάρχει ένα δίκτυο στο οποίο είναι προδιαγεγραμμένες οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν και μετά από είκοσι χρόνια όταν οι συγγενείς των καθηγητών θα είναι στην κατάλληλη ηλικία να γίνουν οι ίδιοι καθηγητές. Για παράδειγμα ο μπαμπάς που είναι πρόεδρος τμήματος έχει τον γιο έτοιμο και του δημιουργεί τη θέση με το γνωστικό αντικείμενο.  Στο Πανεπιστήμιο δεν εφαρμόστηκε ποτέ απόφαση του ΣτΕ. Οι πρυτανικές αρχές τέτοιου τύπου φαινόμενα δεν τα καταγγέλουν όπως θα έπρεπε. Αυτά τα μαθαίνουμε από τις ενστάσεις που κάνουν φωτεινά μυαλά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα γιατί στον ήλιο μοίρα έχουν οι κουμπάρες, τα ανίψια και τα παιδιά.

Ένας διδάκτορας λέει: «στο ελληνικό πανεπιστήμιο το 5% των καθηγητών είναι επιστήμονες, το 40% είναι μετριότητες και το 55% είναι τελείως ανίκανοι και ανάξιοι για καθηγητές πανεπιστημίου, είναι φθαρτικοί για την εκπαίδευση». Στο ελληνικό πανεπιστήμιο πρυτανεύει ο νόμος της αφρικανικής σαβάνας.

Τι κάνουν οι καθηγητές πανεπιστημίου όταν μεταπηδούν στην πολιτική; Κρατάνε την έδρα τους στο πανεπιστήμιο για 10-20 χρόνια. Ένας ευφυής άνθρωπος δεν μπορεί να μπει εκεί μέσα. Ο νόμος λέει ότι μπορούν να κρατούν την έδρα χωρίς πληρωμή για όσο διάστημα είναι βουλευτές κτλ. και μετά να γυρίσουν. Σε ποιο κράτος δικαίου ισχύει αυτό; Ούτε η χούντα δεν έκανε κάτι τέτοιο.

Πώς είναι δυνατόν να προχωρήσει η Ελλάδα με τέτοια λεγόμενη, κατ’ευφημισμός, πνευματική ηγεσία;

Οι φοιτητές ενός κομματικού σιναφιού πάνε και ψηφίζουν τον πρόεδρο τμήματος  κλπ γίνονται δηλαδή δούλοι, εκτελούν εντολές για ορισμένα ανταλλάγματα. Με το ΠΑΣΟΚ έγιναν όργια στα πανεπιστήμια, πήραν όλοι θέσεις, οι λεγόμενοι συνδικαλιστές έγιναν καθηγητές, πήραν κονδύλια, δημιούργησαν ινστιτούτα ερευνών μέσα στα πανεπιστήμια λες και τα πανεπιστήμια δεν ήταν για έρευνα αλλά για κάτι άλλο.

Τελευταία έχουμε τους «προοδευτικούς», αυτούς που τα τελευταία χρόνια φρόντισαν να εξαλείψουν τα πάντα. Αυτοί που πήραν την εξουσία έχουν στο υπόβαθρό τους το στήριγμα από τους πανεπιστημιακούς.

Η άλωση ενός κράτους προϋποθέτει τη λειτουργία κάποιων ως Πέμπτη φάλαγγα, κάποιων που δεν είναι Έλληνες αλλά ελληνόφωνοι. Οι πραγματικοί Έλληνες διακρίνονται.

Το απόστημα όμως έχει σπάσει. Τα παιδιά έχουν καταπληκτική νοημοσύνη, δεν πατά κανείς στο μάθημά τους.  Αυτούς όμως δεν τους νοιάζει γιατί έχουν επιλέξει ποιους θα κάνουν μεταπτυχιακούς και ποιους θα κάνουν καθηγητές. Έχουν δημιουργήσει στρατιές φοιτητών αυτής της ιδεολογίας αλλά το παρήγορο είναι ότι έχουν βγει πολλοί φοιτητές που είναι και πολλοί οι οποίοι κάνουν θαύματα με τις ενέργειές τους.

Οι εθνομηδενιστές έχουν διαφθείρει ακόμα και τους γονείς παρόλα αυτά όμως οι άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν πολύ καλά και οι σύλλογοι γονέων κάνουν θαυμάσιες παρεμβάσεις, αποτελούν εμπόδιο και κάθε μέρα γίνονται και περισσότεροι. Η ελπίδα υπάρχει.
Τα ελληνόπουλα δεν φταίνε, δεν τους αξίζει τέτοια τύχη.

Το απόστημα θα σπάσει πλήρως όταν ο ελληνικός λαός αλλάξει όλο αυτό το βρωμερό σύστημα και πρυτανεύσει στη νομοθεσία, η νομοθεσία του Χριστού δηλαδή θα υπάρξει μία νομοθεσία που να εξασφαλίζει τη δικαιοσύνη, την αγάπη και την αλληλεγγύη. Να τελειώσει αυτό το σύστημα επιτέλους, να βγουν ικανοί άνθρωποι.

Ο ελληνικός λαός μπορεί να απαλλαχθεί από αυτό το σύστημα και τους δανειστές εκμεταλλευόμενος τον πλούτο του και ελέγξει τι χρωστά. Οι νέοι, από την άλλη, πρέπει με νύχια και με δόντια να μείνουν στην Ελλάδα γιατί τα ελληνικά μυαλά είναι ολοφώτεινα και η Ελλάδα τους χρειάζεται.

Την εκπομπή μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο:



Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Τάσος Χατζηαναστασίου – Όλο το βάρος του Ελληνισμού θα πρέπει να δοθεί να μην χαθεί η Κύπρος


Στην εκπομπή Take the money & run, προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη ήταν ο ιστορικός κος Τάσος Χατζηαναστασίου.




Σύμφωνα με τον κο Χατζηαναστασίου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει το περίφημο "η Κύπρος κείται μακράν" προκειμένου η πρώτη ελληνική κυβέρνηση μετά τη Μεταπολίτευση να μην αναλάβει τις ευθύνες της για το Κυπριακό.

Η Κύπρος όμως ανεξάρτητα με το που βρίσκεται είναι σημαντική για την Ελλάδα συνολικά. Η δρομολογούμενη λύση για το κυπριακό ουσιαστικά δωρίζει τη Μεγαλόνησο στον νέο Σουλτάνο. Η Κύπρος κατοικείται από Έλληνες από την εποχή της εξάπλωσης των Μυκηναίων δηλαδή από τη 2η χιλιετία π.Χ. μέχρι σήμερα. Η ελληνική παρουσία στο νησί είναι αδιάλειπτη κάτι το οποίο συνιστά ένα μικρό θαύμα ειδικότερα εάν σκεφθεί κάποιος τους κατακτητές που έχουν περάσει από αυτό και τις προσπάθειες αλλοίωσης της πολιτισμικής ταυτότητας των κατοίκων.

Η Κύπρος είναι ένα ελληνικό νησί που βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών αλλά και επίδοξων κατακτητών προς τη Μέση Ανατολή. Είναι χαρακτηριστική η κατάκτηση της Κύπρου από τους Σταυροφόρους με τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο που είναι μεν ένας θρύλος για τους Εγγλέζους αλλά μία ατυχής στιγμή για τον ελληνισμό της Κύπρου. Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος στη συνέχεια θα πουλήσει την Κύπρο σε Φράγκους ευγενείς μέχρι να φτάσουμε στη Βενετοκρατία της Κύπρου και στη συνέχεια στην τουρκική της κατάκτηση το 1571.

Στην αρχαιότητα η Κύπρος ανέδειξε με συγκρούσεις απέναντι στους Φοίνικες και στους Πέρσες την ελληνική παρουσία και ταυτότητα. Είναι γνωστή η αρκαδοκυπριακή διάλεκτος, υπάρχει το τοπωνύμιο Κερύνεια προς την Αχαΐα όπως είναι η κατεχόμενη Κερύνεια στην Κύπρο, η κατεχόμενη Σαλαμίνα της Κύπρου κοκ.

Το ελληνικό κράτος δεν είχε αντιληφθεί στις πραγματικές του διαστάσεις τι σημαίνει να έχεις άλλο ένα ελληνικό κράτος έστω και ας μην είναι ενωμένο με την Ελλάδα όπως ήταν οι πόθοι των Κυπρίων και των Ελλαδιτών για δεκαετίες.

Το αίτημα της Κύπρου με την Ελλάδα έβγαινε αυτονόητα όταν άρχιζε η ελληνική αναγέννηση από την εποχή του νεοελληνικού διαφωτισμού του Ρήγα και εξής. Μέσα στους ελάχιστους συντρόφους του Ρήγα που θανατώθηκαν μαζί του ήταν και ένας Κύπριος.

Στην αρχή της ελληνικής επανάστασης έχουμε και ονόματα Κυπρίων και γενικά η παρουσία τους σε όλους τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες του νεότερου ελληνισμού είναι σημαντική.

Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι επειδή η Κύπρος μας φέρνει αντιμέτωπους με την πραγματικότητα που λέγεται τουρκικός επεκτατισμός και επειδή δεν θέλουμε να τον αντιμετωπίσουμε, κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί και προτιμούμε να μην υπάρχει το Κυπριακό επειδή αφελώς σκεπτόμενοι θεωρούν ότι εάν η Κύπρος φύγει από το τραπέζι της συζήτησης τότε θα είναι όλα ωραία και καλά και θα μπορούμε να ζήσουμε με τους Τούρκους «αγαπημένα».

Υπάρχει μία απώθηση για το Κυπριακό που μόνο με ψυχαναλυτικούς όρους μπορεί κανείς να εξηγήσει. Η απώθηση αυτή φτάνει και σε κάποιο μίσος γι’αυτό που είναι η Κύπρος δηλαδή στην ελληνική της ταυτότητα. Σε αυτό φταίνε και πολλοί Κυπραίοι οι οποίοι είτε είναι εξωνημένοι είτε έχουν άλλη προσέγγιση γιατί πιστεύουν ότι θα έχουν μία καλύτερη θέση από την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, της δημιουργίας ενός κράτους παρία, ενός κράτους απολύτως εξαρτημένου από τις ορέξεις του διεθνούς παράγοντα και ειδικότερα της Τουρκίας η οποία δεν αστειεύεται.
Η αποδόμηση της εθνικής μας ταυτότητας είναι η προϋπόθεση για την υποταγή μας.

Από το 1974 είναι σταθερή επιδίωξη του διεθνούς παράγοντα δηλαδή της Βρετανίας, της Αμερικής και της Τουρκίας η αποδοχή των τετελεσμένων που έχει δημιουργήσει η τουρκική εισβολή. Τα τετελεσμένα είναι ο γεωγραφικός διαχωρισμός Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων είναι Έλληνες φυλετικά, πολλοί δεν ήξεραν καν τουρκικά αλλά εκ των υστέρων τους επιβλήθηκε η γνώση της τουρκικής. Επομένως οι φυσικοί κάτοικοι της Κύπρου που τούρκεψαν για πρακτικούς λόγους και όχι γιατί είδαν «το φως το αληθινό», το έκαναν την εποχή της τουρκοκρατίας για διάφορους λόγους όπως είναι η αποφυγή της φορολογίας, του παιδομαζώματος κτλ.

Η Αμερική και η Βρετανία αλλά και πολλά κράτη της ΕΕ επιδιώκουν τη νομιμοποίηση της Τουρκίας δηλ. τον γεωγραφικό διαχωρισμό που δεν ίσχυε μέχρι το 1974 αλλά ήταν αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής, την αποδοχή της παρουσίας του τουρκικού στρατού και των εγγυήσεων της Τουρκίας δηλαδή να μπορεί η Τουρκία να επεμβαίνει όποτε θέλει και την παρουσία των εποίκων αποτέλεσμα του συστηματικού εποικισμού της Κύπρου που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και καταδικάζεται από τον ΟΗΕ.

Με τη δική μας υπογραφή όλο αυτό θα πρέπει να νομιμοποιηθεί και έτσι κατ’αυτούς «λύνεται» το Κυπριακό. Οι Έλληνες όμως της Κύπρου γιατί να το δεχτούν; Το 1974 χάσαμε έναν πόλεμο αλλά δεν υπεγράφη μία συνθήκη η οποία να καθορίζει τους όρους συμβίωσης μέσα στη νέα πραγματικότητα. Τώρα που υποτίθεται ότι δεν έχουμε πόλεμο, που δεν μας απειλούν στρατιωτικά γιατί να δεχτούμε;

Τα τουρκικά στρατεύματα πρέπει να αποχωρήσουν, να αποσυρθούν οι έποικοι, να αποδοθούν οι περιουσίες στους νόμιμους κατοίκους και από εκεί και πέρα να εφαρμοσθεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο της ελευθερίας διακίνησης και εγκατάστασης σε όλο το νησί, με αναγνωρισμένα και αυξημένα, όπως προβλέπονταν από τις συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου (που ήταν απαράδεκτες από την άποψη του διεθνούς δικαίου και πρακτικής), δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων που πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν αντίστοιχα για μία μειονότητα και να υπάρξει έτσι μία δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.  Μία τέτοια δίκαιη λύση δεν πρόκειται να υπάρξει όσο η Τουρκία κατέχει τη μισή Κύπρο και διεκδικεί να ελέγχει την υπόλοιπη.

Σήμερα εμείς αποδεχόμαστε τα τετελεσμένα της εισβολής χωρίς να έχουμε θεωρητικά το πιστόλι στον κρόταφο και συζητάμε να εκχωρήσουμε αυτό που έχουμε κρατήσει ως τώρα με νύχια και με δόντια δηλαδή την κουτσουρεμένη Κυπριακή Δημοκρατία αλλά που εγγυάται ότι ο κυπριακός ελληνισμός θα συνεχίσει να ζει ελεύθερος.

Υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη; Εάν δέχεσαι τέτοιου τύπου ειρήνη τότε ουσιαστικά αποδέχεσαι τη σκλαβιά σου.

Εκπομπές για το Κυπριακό όπως είναι αυτή του Take the money & run, άρθρα, συζητήσεις κτλ. μπορούν να δημιουργήσουν το αντίπαλο δέος και έτσι η Κύπρος και η Ελλάδα να πουν το μεγάλο ΟΧΙ και να εφαρμόσουν μία στρατηγική απελευθέρωσης.

Την εκπομπή Take the money & run μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο: